Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Στα νέα ξεκινήματα, ο φόβος για το άγνωστο σε κατατρέχει και δε σ’ αφήνει να χαρείς ειλικρινά, να χαρείς με τον εαυτό σου, για τον εαυτό σου, τις νέες εμπειρίες που έρχονται στη ζωή σου, τους ορίζοντές που ανοίγονται διάπλατα μπροστά σου έτοιμοι και διαθέσιμοι για εξερευνήσεις. Στην επίσημη πρώτη, τη στιγμή που οι πόρτες […]
Μια βροχερή μέρα του καλοκαιριού, η μουντάδα συντροφεύει την ανύπαρκτη όρεξη μου να κάνω οτιδήποτε. Η υγρασία εντείνει την διάθεσή μου, να μείνω όλη την ημέρα στο κρεβάτι. Ακούω στο μπαλκόνι τη μπόρα να μαστιγώνει αλύπητα και δυνατά τις τέντες. Δημιουργεί μουσική με το κροτάλισμα του μετάλλου και ηχώ ανάμεσα στις πολυκατοικίες που κλείνουν γύρω […]
Έχεις φύγει με πόνο ψυχής, από πρόσωπα, καταστάσεις, τόπους. Έφυγες, όχι γιατί ήθελες ν’ ανακαλύψεις τον κόσμο, να κυνηγήσεις την τύχη σου, μα γιατί αναγκάστηκες να αναζητήσεις αλλού τη μοίρα σου. Έχεις ζήσει μακριά, με τη μοναξιά σου, τη μελαγχολία σου, την ανάγκη σου να επιστρέψεις, το χρόνο που πέρναγε απίστευτα αργά, το νόστο, την […]
Ο μικρός μου γάτος, ένας γάτος φοβερός και τρομερός! Με τη λευκή χνουδωτή, χοντρή κοιλίτσα του και την πορτοκαλί του πανοπλία μόνιμα φορεμένη. Ένας γάτος χαζούλης και χαδιάρης, που σκαρφαλώνει πάνω μου φωνάζοντας σαν να κατέκτησε την κορυφή του κόσμου. Ένας γάτος μικρός που κουλουριάζεται σαν μια τρίχινη, χνουδωτή, μαλακή μπαλίτσα και κοιμάται στα γόνατα […]
Ζέστη. Τα ρούχα κολλημένα πάνω μου. Καυτό μεσημέρι στην πόλη. Φυσά ένας αέρας δυνατός. Δροσιά καθόλου, μήτε σαν όνειρο. Σταγονίδια ιδρώτα στο μέτωπο. Οι δρόμοι άδειοι. Έρημες πλατείες, πεζόδρομοι, κλειστά παντζούρια. Τα λουλούδια έχουν κλείσει Και με σκυμμένο κεφάλι παλεύουν να μη σβήσουν. Στον ορίζοντα φλόγες παιχνιδίζουν. Οράματα με βασανίζουν. Η ζάλη δυνατή. Φλόγωση στο […]
Με τους διαβήτες μου και την πυξίδα μου, χαράζω ρότα στο χάρτη μου, για ταξίδια προς απάτητα, εξωτικά νησιά και καταγάλανες θάλασσες. Με κοραλλιογενείς ύφαλους, χρωματιστά αγγελόψαρα, ιστορικά ναυάγια. Με κατάλευκες, αμμουδερές παραλίες, στολισμένες με καταπράσινους, πανύψηλους φοίνικες και διάσπαρτες πεσμένες καρύδες. Στα όνειρά μου, πρωτοπόρος, θαλασσοπόρος, εξερευνητής, προστάζω το πλήρωμά μου. Η μπουρού σφυρίζει […]
Οι δείκτες του επιτοίχιου ρολογιού σταματημένοι στις 10:10 απόψε το βράδυ. Ο χρόνος δεν περνά, όλα γύρω μας ακίνητα. Σε ένα κρεβάτι δύο ξένοι, που κάποτε ήταν όχι απλά δύο γνωστοί, μα ένα σώμα. Θέλω να κοιμηθώ ή να κοιμηθείς πρώτος εσύ, γιατί αυτή η σιωπή με βασανίζει και τρανεύει την εσωτερική μου φωνούλα, που […]
Είναι στιγμές που η πλάση ολάκερη μοιάζει να υποκλίνεται στο μεγαλείο σου και τα καταπιεσμένα ένστικτα σου ορθώνονται περίτρανα. Παλεύουν να δικαιωθούν και να ζήσουν τη δόξα που τόσο ονειρεύτηκες. Να δρέψουν τις δάφνες, που νομίζουν πως σου αξίζουν. Το εγώ σου μεγεθύνεται και γιγαντώνεται, για να συρρικνωθεί στην όψη της αποτυχίας. Η φαντασία σου […]
Πώς να ορίσεις τη μάνα;Πώς να τη βάλεις σε καλούπια και πώς να της βάλεις ταμπέλες, ετικέτες;Είναι μονάχα εκείνη που σε φέρνει στον κόσμο, που σου δίνει ζωή ή μήπως εκείνη που μετράει μαζί σου στιγμές; Το πρώτο σου χαμόγελο την κάνει να χαίρεται περισσότερο από όλους, οι πρώτες σου λέξεις που η αναμονή τους […]
Πολλές φορές θα νιώσεις μπερδεμένος. Δε θα ξέρεις τι νιώθεις στ’ αλήθεια, δε θα ξέρεις τι θέλεις και τι πραγματικά ονειρεύεσαι. Δε θα μπορείς να θυμηθείς ποιος είσαι και δεν θα αντιλαμβάνεσαι αν έχεις αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Δεν θα μπορείς να κοιτάξεις μέσα σου, να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου. Ίσως να σε […]
Πόσους ανθρώπους έχεις κοροϊδέψει όλα τα χρόνια της ζωής σου; Πόσα ψέματα μπορεί να έχεις πει; Πολλά. Σε πόσα κουφάρια έχεις πατήσεις για να’ σαι πάντοτε ψηλά; Δεν ήθελες να είσαι κακός. Ήθελες ίσως μόνο να σε σέβονται, να σε νοιάζονται, να σε αγαπούν, να σε εμπιστεύονται, να σε εκτιμούν, να είσαι καλός και συμπονετικός. […]
Πώς θα ήθελα να είμαι μια μεγάλη γυναίκα… Πώς θα ήθελα να είμαι μια μεγάλη μητέρα… Να μπορώ στα τεράστια χέρια μου, Να κλείνω σε μια αγκαλιά ολάκερο τον κόσμο. Να μπορώ ν’ κρατήσω μέσα σ’ αυτή την αγκαλιά όλους τους ανθρώπους. Νέους και γέρους, όμορφους κι άσχημους, φίλους κι εχθρούς. Να μπορώ να σβήσω […]