Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Αγαπημένη μου κατάθλιψη, σου γράφω γιατί θα ήθελα να ξέρεις πως έχω αρχίσει να σε ξεπερνάω. Μπορεί να είσαι δυνατή, να με είχες παγιδεύσει επιδέξια όπως η αράχνη το θύμα της, αλλά η δική μου δύναμη είναι μεγαλύτερη. Θα ήθελα να ξέρεις πως βρήκα τη δύναμη σήμερα να χαμογελάσω, έστω για λίγο. Το μαύρο χρώμα […]
Είναι αυτή η θεωρία, βλέπεις, τα ετερώνυμα έλκονται. Και δεν μιλάω ερωτικά αυτή τη φορά. Ζω ένα δράμα με το άλλο μου μισό. Ναι. Αυτή είναι η τρελή και αλλοπαρμένη κολλητή μου. Θα λέω άσπρο, θα λέει ροζ. Θα λέω δερμάτινο, θα λέει λεοπάρ. Θα λέω μαύρο, θα λέει κίτρινο. Στα εικοσιτέσσερα μας, και όντας […]
Ξυπνάω κάθε βράδυ στις τέσσερις τα ξημερώματα με έναν έντονο πόνο στο στομάχι. Κάτι έχω. Τι μου συμβαίνει; Κάτι έχω. Είμαι άρρωστη. Τρέχω στην τουαλέτα. Εμετός. Το φαγητό απ’έξω θα με πείραξε. Πάλι το στομάχι μου. Ημικρανία. Ζάλη. Πάλι τα ίδια. Κάτι έχω. Να πάω στο γιατρό. Ξημερώματα Τετάρτης το τηλέφωνο χτυπά και ήδη γνωρίζω […]
Χρόνια μου πολλά! Στα πρώτα -άντα συν 1. Γεννήθηκα μια – υποτίθεται – ανοιξιάτικη μέρα, με ένα μέτρο χιόνι, ακουμπισμένο στους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τις στέγες και τις ταράτσες των σπιτιών. Χρόνια πολλά, μαμά και μπαμπά! Γιατί μαζί μου γιορτάζετε κι εσείς. Τριάντα ένα χρόνια με αγάπη, λίγο γκρίνια, κανένα καβγαδάκι, γερές αντοχές στα αλλεπάλληλα […]
Σβήνω και γράφω, γράφω και σβήνω. Θα μου πεις στην αναζήτηση της τελειότητας… Όχι, μικρή μου αγάπη. Διορθώνω τα γραπτά μου, μην τυχόν διαβάσεις, μην τυχόν καταλάβεις κάτι από μένα, μην τυχόν νιώσεις, μην τυχόν αναγνωρίσεις κάτι δικό μας. Φόβος είναι και αν. Αυτό το μην τυχόν. Μην τυχόν θυμηθείς λίγο ιδιαίτερα, το πρόσωπό μου, […]
Η Δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι μου, απειλεί το θρόνο του ερωτά μου. Κάθε φορά που την κοιτάζω, βλέπω το κεφάλι μου να σκίζεται στα δύο. Ύστερα πάλι το στρέφω χαμηλά, στο επίπεδο των ηδονών. Μερικές φορές, βυθισμένη στη μέθη των απολαύσεων, ξεχνώ τη συμφωνία που έχω κάνει με το διαβολικό φτερωτό αγγελάκι, ξεχνώ […]
Έκπληκτη, περπατώντας βρίσκω μια πέτρα, με μοναδικό σχήμα, κυματιστά χρώματα, εντυπωσιακή! Σκύβω, την κρατάω στη παλάμη μου και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Μ’ ένα απλό γύρισμα, έχει σχήμα καρδιάς. Φοβερό! Μια βαρετή ημέρα…σ’ ένα απλό διάβα συναντώ ένα αριστούργημα, ένα κόσμημα που μου έφτιαξε τη μέρα, μου έδωσε συναισθήματα, λόγο για να χαρακτηρίσω τη μέρα μοναδική. […]
Μην πέφτεις με τα μούτρα! Πρόσεχε! Μην ενθουσιάζεσαι! Μην ονειρεύεσαι! Μη βιάζεσαι! Μα καλά, είναι δυνατόν να πιστέψει ποτέ κανείς πως θα ακούσω τέτοιες συμβουλές; Όλοι γύρω μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε. Στα μικροπρεπή μυαλά τους δε θέλω να βρεθώ, δε θέλω να δω με τα δικά τους μάτια. Ένας θόρυβος οι ομιλίες στ’ αυτιά μου. Εγώ […]
Καλημέρα καλημέρα όμορφε κόσμε… Δεν διεκδικώ τον τίτλο του ηθικολόγου ούτε του αναμάρτητου, τουναντίον… αλλά θέλω στην αγάπη και στην ανοχή σας να μοιραστώ τα εξής: Σεξ, σεξ, σεξ… παντού σεξ. Σεξιστικές διαφημίσεις, εκπομπές, sites… Έτσι, συμπεριφέρεται το μόριο του ανδρός, έτσι ο κόλπος της γυναικός… οδηγίες χρήσης από Σεξολόγους και σεξ τρέινερς. “Όσα θέλετε […]
Δεν ξέρω τι να πω και πως να εκφραστώ γι’ αυτή την γιορτή. Ίσως είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που μπορώ να εκφέρω άποψη, γιατί δεν την έχω γιορτάσει ποτέ. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν μου ήρθε ποτέ κάποιου είδους επιθυμία να γιορτάσω την ημέρα των ερωτευμένων. Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι χωρίζονται σε τρεις […]
– Μην κλαις. Μισώ τα δάκρυα. – Πώς τολμάς αχρείε;! Με ποιο δικαίωμα; Νομίζεις πως μπορείς να μου υποδείξεις πως θα αισθανθώ; Νομίζεις πώς μπορείς να μου απαγορέψεις να εκφράζομαι όπως θέλω; Κι αν θέλω να κλάψω, δικαίωμα δικό μου είναι και αναφαίρετο. Κι αν σε ερωτεύτηκα κι αν σε αγάπησα κόντρα σε όλους τους […]
Σιωπηλός ανταποκριτής σε εστίαση εσωτερική, παρατηρώ δύο εριστικές να παραγκωνίζουν μια παραπονεμένη σε γνωστή καφετέρια της Αθήνας. Θέσεις γνωστές μου, αν και στο παράπονο έχω θρονιαστεί πιότερο από την αλαζονεία. Το ηχείο παίζει μουσική εμπορική κι εγώ γράφω τα πρώτα στοιχεία της άσκοπής μου για τα πρακτικά παρατήρησης, με κοινωνικό ενδιαφέρον ωστόσο. Μαλώματα, βουβές παρεξηγήσεις, […]