Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Είναι κι απόψε ένα από εκείνα τα βράδια που ξαπλωμένος στο άδειο κρεβάτι σου, κοιτάζεις με απόγνωση το ταβάνι του καπνισμένου δωματίου. Ο καπνός των τσιγάρων σου αιωρείται παιχνιδιάρικα, πότε από το τσιγάρο που’χει σταθμεύσει στα χείλη σου, πότε από το άλλο που ξεκουράζεται στο τασάκι. Μυρίζει ξενοδοχείο και καπνός. Μυρίζει και λίγο μοναξιά. Μυρίζει […]
Η νύχτα είναι σύμμαχος… Το σκοτάδι αφήνει απαλά το μανδύα του. Ένα μαγικό μανδύα που καλύπτει τα πάντα, Κρύβει τα πάντα. Το παραμικρό φως μπορεί να φέρει αποκαλύψεις, αλήθειες, Να σπάσει το γυάλινο τοίχο που σε προστατεύει. Ή τουλάχιστον αυτό νομίζεις… Η νύχτα είναι σύμμαχος. Η νύχτα είναι μαγεία. Να είσαι εσύ. Να είσαι ελεύθερος. […]
Σαν πέφτει η νύχτα, Μανδύες και πέπλα απλώνει το σκοτάδι. Απόψε δεν έχει φεγγάρι, Μήτε άστρα να φέγγουν αχνά. Δίχως φως αυτό το βράδυ, Κατάλληλο για αμαρτίες κι εγκλήματα. Δεν μας βλέπει κανείς. Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δε θα μάθει, Ποτέ. Τα φώτα των δρόμων είναι σβηστά. Το ίδιο και τα φανάρια του καπηλειού. Απόψε […]
Μικραίνω κι όλο μικραίνω ώσπου γίνομαι μια σταλιά. Μια κουκκίδα στο άπειρο. Ο κόσμος στροβιλίζεται γύρω μου με μανία και το κεφάλι μου βαρύ. Θυμίζει πρωινό ξύπνημα έπειτα από μια βραδιά με τρελό μεθύσι. Φοβάμαι τα ανεξίτηλα χρώματα που πληθαίνουν και λαμπυρίζουν γύρω μου βιαστικά σαν αμέτρητες πυγολαμπίδες και πνίγομαι. Όσο μικραίνω τόσο πνίγομαι, σαν […]
Σ’ ένα θάλαμο παλιού νοσοκομείου, Με τοίχους βαμμένους θαλασσί, Παλιά, φθαρμένα, ξύλινα, λευκά ντουλάπια Και σπασμένα κομοδίνα γεμάτα γρατσουνιές. Σ’ ένα θάλαμο γεμάτο όνειρα κι ελπίδες, Που μπαινοβγαίνει κόσμος… Κόσμος πολύς. Επισκεπτήριο δίωρο. Να μοιραστείς τον πόνο, Μ’ αυτούς που σ’ αγαπάνε Κι έπειτα μοναξιά. Οι νοσοκόμες περνούν που και που με λίγη μορφίνη, Φερμένη […]
Χρώματα παράταιρα. Μάτια μέσα στο σκοτάδι. Βήματα άηχα της σιωπής. Σβησμένα γράμματα σε μαυροπίνακα. Χρόνια που χάθηκαν σε λόγια. Μην αναλώνεσαι, ζωή μου, Σ’ άδειες στιγμές, Σε πόνους, Σε συνήθειες παλιές. Είμαι ζωντανός. Γι’ αυτό το λόγο σ’ αγαπώ Κι αγαπώ τον κόσμο ολάκερο. Τώρα πια Χρώματα όμορφα. Μάτια στο φως. Βήματα σ’ ένα ουράνιο […]
Άνοιξα το παραθυρόφυλλο. Κοίταξα έξω, μακριά. Αχός θανάτου, ηχώ πολέμου Φτάνουν στ’ αυτιά μου από μακριά. Είδα το Χάρο να πλανιέται Πάνω στο μαύρο ουρανό Κι άνοιξε τα δυο του χέρια Να μ’ αγκαλιάσει και να χαθώ. Κοίταξα μέσα στα δυο του μάτια Κι είδα το αίμα να ρέει. Φωτιά, θάνατος, πόνος Σαν η ψυχή […]
Κοίτα μπροστά σου. Ονειρέψου μικρό μου. Μη σε νοιάζει για τους άλλους, Κρατώ ψηλά το λάβαρό μου. Ίσια μπροστά προχώρα. Κράτα τον ήλιο, σου τον χαρίζω. Σκούπισε τα δάκρυα και μην πονάς. Παιδί μικρό, τη ζωή σου δωρίζω. Άνοιξε το παραθύρι, Ατένισε τους περαστικούς, Άσε το αγέρι τα μαλλιά να σου χαϊδέψει. Όνειρο από κόσμους […]
Σου στέλνω ένα γράμμα Πριν φύγω. Είπα ν’ αραδιάσω τις τύψεις μου στο χαρτί. Πάνω στις γαλάζιες γραμμές του τετραδίου Έγραψα με μαύρο μελάνι τον πόνο μου, Άφησα τ’ άρωμά μου Κι έσταξα δυο τρία δάκρυα, Που ξέβαψαν τις λέξεις. Όλη μου η ψυχή έχει χαθεί. Όλη μου η ζωή έχει τελειώσει. Περιμένω τώρα μια […]
Αφουγκράζομαι τα λόγια της σιωπής. Ακούω τη γαλήνη. Την τυφλή ηρεμία παρακολουθώ, Της θάλασσας τη ζωή. Άβυσσος, βάθος αμέτρητο. Άραγε, θάλασσά μου, Το κύμα σου σα σκάει Με θυμάται έστω και λίγο; Διαβρώνει το κύμα τη σιγουριά μου Κι έπειτα εγώ αγγίζω, Νιώθω τη δική του απαλότητα, Μια ευθύνη, μια ανάγκη… δεν ξέρω. Πες το […]
Μάγισσα νύχτα, Τα πέπλα σου ρίξε, Τον ουρανό σου κοίτα, Τ’ αστέρια σου δείξε. Νύχτα, εσύ Μείνε για πάντα εδώ. Της ζωής πνοή Μονάχα να ξεκουραστώ ζητώ. Δώσε μου το χέρι, Τραγούδα αγέρι, Μάγισσα ταξιδεύτρα Νύχτα, της ψυχής γητεύτρα. Μάγισσα νύχτα, Το φεγγάρι καθρεφτίζεται στο νερό. Ρίξε τα δίχτυα, Χάρισέ μου το όμορφο όνειρο.
Πουλημένη αισθάνομαι Γιατί με πρόδωσες, Ενώ σε πίστευα. Τι είναι οι φίλοι; Κάποτε ρώτησες. Εγώ σου είπα ψυχές δε λήστευα. Πουλημένη αισθάνομαι Γιατί είμαι ανόητη Και σε συγχώρησα. Σου απάντησα Γιατί η ζωή μου φάνηκε δυσνόητη Μονάχα εμένα κατηγόρησα. Απλώνω το χέρι. Μες στο σκοτάδι έκλαψα, Μα με τι δάκρυ αναρωτιέμαι. Πουλημένη είμαι Γιατί σαν […]