Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ρόδο μου μυρωμένο, κορμί αγαπημένο Και τούτο’ δω το βράδυ το φεγγάρι είναι κρυμμένο. Δε θα μπορώ να δω τα γαλανά σου μάτια Μονάχα μες στην αγκαλιά σου να γίνομαι κομμάτια Κι όταν σ’ αγγίζω να χάνομαι μπορώ στο σώμα σου επάνω Όσο χτυπούν τα πλήκτρα μελωδίες στο πιάνο. Και τούτο’ δω το βράδυ το […]
Πήρα το δρόμο της ζωής, Επάνω σ’ ένα τρένο. Και κύλαγε πάνω στις ράγες, Όπως κυλούσαν λύπες και χαρές Μέσα στην άδεια μου ψυχή. Και προσπερνώ λιβάδια αλλά και τόπους μαραμένους. Κάνω μια στάση στο σταθμό. Γεμίζει επιβάτες το τρένο. Όλοι τους πάνε κι έρχονται μέσα στα βαγόνια. Και μπαίνουν στην καμπίνα μου, Μα έπειτα […]
Χτες βράδυ,Έτρεχα μέσα σε λιβάδια με ολόχρυσα, γιγάντια στάρια.Τόσο ψηλά που δεν μπορούσα να δω τίποτα άλλο.Ούτε καν τον ουρανό.Δεν ήξερα που ήμουν, ούτε που πήγαινα,Αλλά δεν ένιωθα χαμένη.Γύρω μου δεν ήταν κανείς, αλλά δεν ένιωθα μόνη.Τρέχοντας βρέθηκα σε ένα λιβάδι με ηλιοτρόπια.Σκέφτηκα να σταματήσω να τους μιλήσω.Κανένα δε μου απάντησε.Στέκονταν βουβά και κοίταζαν μακριά […]
Θυμάμαι σαν παιδί είχα κολλήσει κάτι ψεύτικες χρωματιστές πεταλούδες στον τοίχο του δωματίου μου, είχα στο βάζο του γραφείου μου ένα μπουκέτο πλαστικά λουλούδια και ζωγράφιζα ουράνια τόξα στα τετράδιά μου.Κοίταζα από το παράθυρό μου τη βροχή και στα τζάμια οι σταγόνες έμοιαζαν δάκρυα που άφηναν σημάδια όταν στέγνωναν.Ονειρευόμουν τις νύχτες όλα όσα βρίσκονταν έξω […]
Ανέβηκα στα πιο ψηλά τακούνια μου. Φόρεσα το αγαπημένο μου μπλε φόρεμα. Μοιάζω με πριγκίπισσα, είπες. Η δική σου πριγκίπισσα. Έβαψα τα χείλη μου με ένα κατακόκκινο κραγιόν. Τα μάγουλά μου ροδαλά, Στα μάτια μου πυκνές μαύρες βλεφαρίδες που οι άκρες του ατενίζουν αγέρωχα τον ουρανό. Ο ρυθμός εξαπλώνεται στα χέρια, στα πόδια, στο κορμί […]
Μπροστά σε αναμμένα κεριά,Κοιτάζω με κατάνυξη τις φλόγες που τρεμοπαίζουν.Πόσο δυνατή η φωτιά.Σε μαγεύει.Σε κρατά δέσμιο.Το μυαλό υπνωτισμένο, άδειο.Ένα κενό.Δίπλα μου εσύ.Δακρύζεις.Κάπου μέσα μου σκέφτομαι…Γιατί ανάψαμε όλα αυτά τα κεριά;Σπονδή σε κάποιον που χάσαμε,Ή μήπως σε κάτι;Στη μνήμη της αγάπης μας,Σε ανάμνηση της ψυχής μας,Αυτής που πουλήσαμε στο δαίμονα.Δε θυμάμαι.Οι φλόγες τρεμοπαίζουν.Τα κεριά λιώνουν σιγά […]
Ο πανικός κυνηγά τη ζωή μου.Ο φόβος κυριεύει τη σκέψη μου.Μόνο η ψυχή μπορεί να γλιτώσει,Να μείνει καθάρια, αλώβητη.Ο κόσμος γύρω μου αλλάζει.Μαζί με τον κόσμο αλλάζω κι εγώ.Μπορεί να μη μ’ αρέσει.Κάποια στιγμή ο κόσμος πια μπορεί να μη με χωρά.Κάποια στιγμή μπορεί να μη με δεχτεί.Η αναμονή του αύριο με πληγώνει.Οι ώρες περνούν […]
Πάνε τώρα λίγα χρόνια, Που ζωγραφίζω χάρτες, Για τους θησαυρούς που κρύβω. Αν είσαι έξυπνος μια μέρα θα τους ανακαλύψεις. Φτιάχνω γρίφους Και περιμένω να τους λύσεις Και ν’ ακολουθήσεις τα βήματα ως το τέλος. Πάνε τώρα λίγα χρόνια, Που ζωγραφίζω χάρτες, Όχι για να επισκεφτείς τους τόπους που είδα, Μα για να ταξιδέψουμε μαζί, […]
Τις νύχτες ταξιδεύεις με τ’ άστρα,Εκείνα που μοιάζουν λυχναράκια στον ουρανό,Εκείνα τα μακρινά που τρεμοσβήνουν.Φοβήθηκα να’ ρθω μαζί σου.Τώρα ζηλεύω όταν σε βλέπω να πηδάς από το ένα άστρο στ’ άλλο,Ν’ ανακαλύπτεις τον κόσμο που δεν τολμώ να φτάσω και ν’ αγγίξω.Όταν επιστρέφεις μου διηγείσαι τις περιπέτειές σου.Άλλες αστείες, άλλες αγωνιώδεις…Σε περιμένω κάθε πρωί, να […]
Τρέχω,Για να προλάβω να φτάσω.Δεν ξέρω που.Αναπνέω γρήγορα,Για να προλάβω να ρουφήξωΟξυγόνο νομίζω.Σου δίνω όλη μου την αγάπη,Για να προλάβω να μοιραστώΤα πάντα μαζί σου.Τρέχω,Για να γλιτώσω απ΄ τη βροχή.Μη με μουσκέψει.Τρέχω ,Για να προλάβω τους ανθρώπους,Που τρέχουν κι εκείνοι.Τρέχω,Για να γλιτώσω από τον πανικό,Που με κυνηγά.Τρέχω,Για να προλάβω να γευτώ,Όλα όσα ακούω.Τρέχω,Για να προλάβω […]
Η φωνή μου βουβή.Οι λέξεις πνίγονται στο λαιμό.Οι λυγμοί μένουν στο μυαλό.Τα δάκρυα βρίσκουν το δρόμο του γυρισμού πίσω στα μάτια.Το χαμόγελο κρυμμένο βαθιά στην ψυχή.Ο ουρανός συννεφιασμένος μου κρύβει τον ήλιο.Θέλω…Τόσα πολλά.Έχω…Τόσα πολλά.Και πάντα θέλω περισσότερα.Ξέχασα να λέω ευχαριστώ,Για όσα η ζωή μου χαρίζει απλόχερα.Μόνο θέλω…Να φωνάξω,Να πάρω…Και τα δικά σου, και του διπλανού.Ο […]
Στην πλάτη σου δυο πληγές, Δυο κατακόκκινα, ματωμένα σημάδια, Τόσο συμμετρικά τοποθετημένα. Ακόμη κυλάει το αίμα. Είμαι ευτυχισμένη. Μ’ ένα χαιρέκακο χαμόγελο στα χείλη. Δε σε λυπάμαι. Δε σε πονάω. Δε με νοιάζουν τα δάκρυα που τρέχουν Βροχή, χείμαρρος, ποτάμι από τα θλιμμένα σου μάτια. Ούτε η αθωότητα που χάνεται απ’ την ψυχή σου. Ούτε […]