Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ντυμένη στα λευκά η πριγκίπισσα, Φορώντας τις βαριές δαντέλες, τα αστραφτερά διαμάντια και την αγάπη της, Καρφιτσωμένα στα μαλλιά της μοσχομυριστά άνθη λεμονιάς, Στα χείλη το χαμόγελο ανυπόμονο, Το βλέμμα της αγνό, ερωτευμένο. Περπάτησε ένα κατακόκκινο χαλί, Πέρασε ανάμεσα από λευκά ξύλινα φανάρια με χοντρά λευκά κεριά, Αραδιασμένα στο πλάι του διαδρόμου, που διέσχισε, Στηριγμένη […]
Ρουφώ αχόρταγα κάθε φιλί, κάθε ανάσα σου, σαν να’ ναι η τελευταία που θα μοιραστείς μαζί μου. Πώς να σε χορτάσω; Κάθε μέρα μοιάζει πιο φωτεινή, κάθε αγκαλιά ιδανική και τα όνειρα τόσα πολλά, για να τ’ αφήσεις να χαθούν. Πώς να σε βαρεθώ; Κάθε στιγμή και μια καινούρια περιπλάνηση σε άγνωστα μονοπάτια που τα […]
Με πνίγει η τόση αγάπη που σου’ χω. Δε μ’ αφήνει ν’ αναπνεύσω, να ζήσω. Ένα χέρι που σφίγγει το λαιμό μου σαν τανάλια. Ξηλώνει με τη δύναμή του το μαργαριταρένιο περιδέραιο που μου χάρισες στην πρώτη μας επέτειο. Ασφυκτιώ σε ένα κορμί που δεν απέμεινε τίποτε δικό μου. Όλα σου ανήκουν. Σε σένα. Στην […]
Είναι κάτι βράδια, αξημέρωτες αγάπες Που ενώ ο πόνος έχει γίνει συγκάτοικος στη μοναξιά, Ακόμη περιμένεις το φεγγάρι να γλιστρήσει κάτω απ’ την πόρτα σου, Να μπει κρυφά στο μικρό δωμάτιο, Να σιγοψιθυρίσει μες στ’ αυτί σου Γλυκά, ανομολόγητα «σ’ αγαπώ» Κι έπειτα απ’ τις χαραμάδες να ξεφύγει πάλι μόνο. Αυτά τα βράδια με τα […]
Ακροβάτες αιωρούνται μετέωροι στο κενό του νου μου, δίχως σχοινιά, δίχως δίχτυα ασφαλείας. Σε κόλπα ριψοκίνδυνα και νούμερα εντυπωσιακά, που τα παρακολουθείς με δέος και κομμένη την ανάσα. Σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο που κουβαλώ πάντα μαζί μου, μέσα μου και διασκεδάζει γηγενείς και οδοιπόρους. Θηριοδαμαστές πολεμούν να ορίσουν και να δαμάσουν τα ασίγαστα πάθη. Να […]
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]
Κόκκινο μελάνι στο χαρτί, αίμα που σταλάζει, δάκρυα, πόνος, λησμονιά. Γράμματα, καυτές αναμνήσεις ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί, χαραγμένα ως το θάνατο πέρα από τη λήθη. Κοφτερή λάμα, στιγμή που τη ζεις ξανά και ξανά ως το τέλος. Ζωή σαν παραμύθι, σαν νουβέλα. Έρως, πόλεμος, ταξίδι, συνάντηση με το Θεριστή, μελαγχολία, λήθαργος. Δαίμονες κι άγγελοι χορεύουν […]
Έμαθα ν’αγαπώ τη μοναξιά μου Και τη σιωπή, Ένα μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο, Ένα κατακοκκινο γεράνι, Κι ένα οποιοδήποτε βιβλίο. Κοίταξέ με! Μου μοιάζεις… Έμαθες ν’αγαπας τα παραμύθια και τα άλικα τριαντάφυλλα, Το νερό και την αίσθηση της άμμου στα πόδια σου Σε ατελείωτους περιπάτους στην παραλία, Έμαθες να αγαπάς και τους ανθρώπους Κι […]
Να θυμηθείς… να σκεπάσεις με ένα λευκό σεντόνι τους καθρέφτες του σπιτιού. Να μη βλέπεις στο είδωλό σου την απόγνωση και τη θλίψη στα μάτια – αυτά που ποτέ δε γελούν όσο τρανταχτό κι αν είναι το γέλιο σου. Να θυμηθείς πως πρέπει να κρύψεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τα όνειρα που […]
Σώματα άδεια από ψυχή. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε γωνιές Πεταμένη μη ζεις. Ξέρω. Ο φόβος είναι δυνατός. Νίκησέ τον, αγάπη μου. Τριάντα αργύρια δε σου φτάνουν. Κάθε νύχτα μην πουλιέσαι. Το κορμί σου φθείρεται Μα σκέψου την ψυχή. Μη γίνεις άδειο σώμα. Προαγωγός στο νου σου Μονάχη εσύ είσαι. Πάλεψέ τον. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε […]
Όλοι σου λεν πως η ζωή είναι μικρή. Κι όλα σου μοιάζουν να’ ναι ασήμαντα, πεζά. Αν τα τραγούδια σου φαίνονται δράκοι από τα παραμύθια Που βγάζουν φλόγες και την καρδιά σου καίνε, Κι αν σε ξεχάσαν, κι αν σε προσπέρασαν φίλοι κι αγάπες, Όταν νιώσεις μόνος μες στον καθρέφτη θα με βρεις. Αυτόν που […]
Ψάχνω το πρόσωπό σου ανάμεσα στα γνώριμα πρόσωπα της καθημερινότητάς μου. Ψάχνω τη φωνή σου ανάμεσα στους θορύβους της πόλης και στα τραγούδια που αγαπώ. Ψάχνω την αγκαλιά σου στις δανεικές αγκαλιές που κρύβομαι τα άδεια μου βράδια. Την αγάπη σου ψάχνω, για να γεμίσει το κενό της καρδιάς μου κάτι νύχτες που μένω μόνη […]