Σε μισώ. “Γιατί;” θα με ρωτήσεις. Λες και δεν ξέρεις. Σε μισώ, γιατί με έκανες να σε ερωτευτώ τόσο δυνατά. Γιατί παλεύω όλη την ημέρα να αποδιώξω τη μορφή σου. Γιατί μου λείπει το άγγιγμά σου – δεν το χόρτασα ποτέ. Γιατί πεθύμησα να ακούσω τη φωνή σου να ψιθυρίζει στ’ αυτιά μου. Σε μισώ, […]

Έλα να παίξουμε ξανά κρυφτό. Όχι πια όπως όταν ήμασταν παιδιά. Τώρα πια σα μεγαλώσαμε αλλάξανε οι τρόποι που παίζουμε. Το παιχνίδι ίδιο μένει. Και η αφέλεια που μας διακατέχει. Μόνο που τώρα μοιάζει να έχει καταντήσει βλακεία μέσα στην ωριμότητα της ηλικίας. Κρύψου αρχικά πίσω από το δάχτυλό σου, σαν ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο, […]

Αναρωτιέμαι που και που αν σε έχω ξεχάσει, αν μπορώ να σε σβήσω σαν να μην υπήρχες ποτέ. Απορώ πως γίνεται να συνεχίζω τη ζωή μου, χωρίς εσένα. Τη συνεχίζω. Ναι. Και χαμογελάω πολύ κι αληθινά. Βγαίνω με φίλους, διασκεδάζω, φλερτάρω, γνωρίζω ανθρώπους, κάνω όλα εκείνα που αγαπώ να κάνω για μένα. Δουλεύω πολύ και […]

Στις ηλιόλουστες μέρες μου, η θάλασσα έξω από το παράθυρό μου, μου φωνάζει καλημέρα. Κι έχει τον ήχο της φωνής σου. Ήρεμη, καθαρή και βαθιά, καταγάλανη, όπως τα μάτια σου. Έτσι δε μου λείπεις κάθε φορά που είσαι μακριά. Σε εκείνο τον ήχο του νερού που ακουμπά απαλά την αμμουδιά, τη βρέχει λιγάκι κι αφήνει […]

Σου είχα ζητήσει να μη με πληγώσεις. Θυμάσαι; Σου είχα πει, πως ήμουν έτοιμη, να σου χαρίσω τα πάντα. Άλλωστε αυτό είμαι. Αυτό κάνω. Όλα ή τίποτα. Και τα δίνω όλα. Το τίποτα δεν ήτανε ποτέ επιλογή. Το τίποτα είναι για εκείνους που λογίζονται. Εγώ μονάχα νιώθω. Είμαι ένας άγγελος, έλεγες, και μου λείπει μονάχα […]

Παρασκευή βράδυ. Δρομολόγια, εκδοτήρια, εισιτήρια, οθόνες, αίθουσες αναμονής, βαλίτσες, τσάντες. Άγχος για να προλάβω, Απίστευτη χαρά να σε δω. Ανυπομονησία. Φως στα μάτια μου. Ένα τρένο να τρέχει σε ράγες σκουριασμένες, πολυκαιρισμένες, να με ζαλίζει, καθώς σου γράφω και ταλαντεύεται, επιταχύνει. Να φτάσω, Θεέ μου… κοντά σου, μαζί σου. Νύχτες ατέλειωτες, σκοτάδι πηχτό, στο πουθενά, […]

Στη φυγή κρύβονται οι ευθυνόφοβοι. Το ξέρουμε καλά και οι δυο. Ξυπνάω το βράδυ λουσμένη στον ιδρώτα κι είναι απλά χειμώνας. Η θέρμανση κλειστή και το διαμέρισμα μοιάζει ψυγείο. Η ανάσα μου ζωγραφίζει σύννεφα. Σε μια αναπνοή πονάνε τα πνευμόνια μου. Κι εγώ φοβισμένη και μόνη. Σε ένα μέρος που δεν μπορώ να αποκαλέσω σπίτι. […]

Με καταχώρησες στα απωθημένα. Εκεί με καταχώνιασες νομίζεις, τακτοποιώντας τις υποθέσεις σου, ίσα να βάλεις τη ζωή σου σε σειρά. Ξέρω οι αλλαγές κι οι ανακατατάξεις είναι μεγάλες κι ήθελες κάτι ήσυχο απλά να κρατά το μυαλό σου σε λήθαργο για να ξεκουράζεσαι. Ε δεν είμαι έτσι. Πώς να γίνει; Ξέρω πως με ψάχνεις. Κάθε […]

Ήθελα να μου φωνάξεις “Μείνε.”, “Μη φεύγεις.”. Αλλά μπα. Τίποτα. Φταίει που σου είχα πει πως τα θέλω “Όλα ή τίποτα.”, και αποφάσισες να με αφήσεις με το δεύτερο. Ή μάλλον όχι, μου άφησες λίγες τύψεις. Είχα αλλάξει την κοσμοθεωρία μου για λίγες στιγμές μαζί σου. Όλα μου τα “ποτέ” κι η ηθική μου πήγαν […]

Μοιάζει απόψε η μοναξιά πιο οδυνηρή από ποτέ, καθώς γεμίζει τα δωμάτια με την ασφυκτική παρουσία της. Να’ τανε καπνός από τσιγάρο, θα’ φευγε από το ανοιχτό παράθυρο. Μα δεν είναι. Στη σκέψη πως θα’ τανε απόψε, αν ήσουν εδώ, εκείνη χορεύει σα δαίμονας τριγύρω και γελά σαρδόνια. Θα τη συνηθίσω κάποια στιγμή, θα την […]