Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Γράμμα για σένα που είσαι μακριά. Έφυγες. Με άφησες. Ό, τι ήταν να κάνεις το έκανες, είχες πει. Μπορώ και μόνη μου τώρα, είχες πει. “Θα τα πούμε σύντομα.”, είχες πει. Με άφησες δυνατή. Χαρούμενη. Μα είμαι σίγουρη πως στην τελευταία αγκαλιά, ήξερες πως θα σε χρειαζόμουν πάλι σύντομα. Γιατί κάθε φορά η χαρά μου […]
Ξυπνάς ξημερώματα στον καναπέ. Τυλιγμένη αδέξια μέσα σε μια fleece κουβέρτα. Περιτριγυρισμένη από τα πεταμένα ρούχα της χθεσινής βραδιάς. Στο τραπεζάκι ένα ποτήρι κι ένα μπουκάλι κρασί. Άδεια και τα δυο. Το τασάκι δίπλα τους, γεμάτο με τα αποτσίγαρα και τα απομεινάρια ενός πακέτου. Σηκώνεσαι αυτοματοποιημένα και πηγαίνεις στο μπάνιο. Μόνο για να έρθεις αντιμέτωπη […]
Ανάβω τσιγάρο. “Κερασμένο!”, λέει ο μπάρμαν και στη θέση που ήταν το ποτήρι του κρασιού μου, τοποθετεί ένα ουίσκι με ένα πάγο. Δε χρειάστηκε να ρωτήσω, το άρωμα από το Drambuie έφτασε σε μένα πριν το ποτήρι ακουμπήσει το μπαρ. Δε γύρισα να κοιτάξω που είσαι. Ένιωθα την παρουσία σου, τα μάτια σου λες και […]
Δύο σκέψεις πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό μου, όταν επέστρεψες. Η μία ήταν να τρέξω στην αγκαλιά σου και να σου πω πόσο μου έλειψες και πόσο σ’αγαπώ. Κι η άλλη ήταν να σου κλείσω τη πόρτα κατάμουτρα χωρίς να πω κουβέντα. Να καταλάβεις ότι είσαι ανεπιθύμητος και να φύγεις. Να μη σε ξαναδώ, να […]
Υπάρχουν τελικά δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που νιώθουν έντονα και εκείνοι που δεν νιώθουν καθόλου. Στην πρώτη κατηγορία, … ανήκουν μάλλον όσοι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ερωτεύονται εύκολα και με πάθος αλλά ίσως όχι και τόση διάρκεια. Ερωτεύονται έναν ηθοποιό, πρωταγωνιστή μίας ρομαντικής ταινίας. Ερωτεύονται το γείτονα απέναντι που βγάζει κάθε πρωί βόλτα το […]
Θυμάμαι ακόμα τόσο έντονα εκείνο το βράδυ. Θυμάμαι τόσο έντονα το άρωμα σου, τη μυρωδιά σου. Το ρυθμό της καρδιάς σου και την απαλή ανάσα σου πάνω στα μαλλιά μου, καθώς είχα στριμώξει το πρόσωπο μου στο λαιμό σου ανασαίνοντας βαθιά σαν μην υπάρχει αύριο, σαν να ήταν η τελευταία ανάσα οξυγόνου στον πλανήτη… σαν […]
Κι έρχεται η στιγμή που δεν με νοιάζει πλέον αν μιλάμε όλη μέρα στο τηλέφωνο. Αν δεν με παίρνεις αγκαλιά κάθε φορά που με συναντάς. Αν έχεις κάποια άλλη φόντο στο κινητό σου και πρώτη επαφή στα “Αγαπημένα” σου. Διάολε, δε με νοιάζει καν με ποια κοιμάσαι το βράδυ. Το να βγαίνουμε συχνά και να […]
Οι άντρες όπως πολύ καλά ξέρουμε είναι μεγάλα μωρά, όπως και επίσης και τα γαϊδούρια όσο μεγαλύτερα τόσο πιο χαζά. Ξεκινάμε το countdown της σημαντικότερης σχέσης σου, με συγκεκριμένη σειρά. Προσοχή! Επαναλαμβάνω… “με τη συγκεκριμένη σειρά”. Αυτής της σχέσης που θέλεις πάσα θυσία να κρατήσεις ζωντανή. Για πάντα… Αυτής της σχέσης που θα χάσεις τον […]
Έχει πανσέληνο απόψε, και μου λείπει η αγκαλιά σου. Να με κρατούσες σφιχτά… εσύ εγώ και η ροζ fleece κουβερτούλα μου. Αγκαλιά στον καναπέ, μπροστά στο παράθυρο, να κοιτάμε το γεμάτο φεγγάρι και ακριβώς από κάτω το δίδυμο αδερφάκι του. Αυτό που μόνο εμείς μπορούμε να δούμε. Από το μπαλκόνι μας. Αυτό το δίδυμο φεγγάρι […]
Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται κάτι πριν το πουν. Κάποιοι που πετούν τις λέξεις, που σχηματίζουν θανατηφόρες προτάσεις χωρίς φίλτρα. Άνθρωποι έντονοι, παθιασμένοι με τη ζωή, με την οπτική τους, με την άποψή τους. Είναι αυτοί που δεν θα πάψουν να υποστηρίζουν την πλευρά τους ο κόσμος να χαλάσει. Αυτοί που λες ότι το […]
Είναι αυτή η θεωρία, βλέπεις, τα ετερώνυμα έλκονται. Και δεν μιλάω ερωτικά αυτή τη φορά. Ζω ένα δράμα με το άλλο μου μισό. Ναι. Αυτή είναι η τρελή και αλλοπαρμένη κολλητή μου. Θα λέω άσπρο, θα λέει ροζ. Θα λέω δερμάτινο, θα λέει λεοπάρ. Θα λέω μαύρο, θα λέει κίτρινο. Στα εικοσιτέσσερα μας, και όντας […]
Ξυπνάω κάθε βράδυ στις τέσσερις τα ξημερώματα με έναν έντονο πόνο στο στομάχι. Κάτι έχω. Τι μου συμβαίνει; Κάτι έχω. Είμαι άρρωστη. Τρέχω στην τουαλέτα. Εμετός. Το φαγητό απ’έξω θα με πείραξε. Πάλι το στομάχι μου. Ημικρανία. Ζάλη. Πάλι τα ίδια. Κάτι έχω. Να πάω στο γιατρό. Ξημερώματα Τετάρτης το τηλέφωνο χτυπά και ήδη γνωρίζω […]