Κολλημένο στο mp3 μου ένα κομμάτι που αγαπώ. Δίχως χαμόγελο, μήτε και δάκρυ, μονάχα με μια μελωδία καρφωμένη στα πλήκτρα του πιάνο. Θα μπορούσε να έχει καρφωθεί επαναληπτικά και στις χορδές ενός βιολιού ή μιας κιθάρας, μα δε θα ήταν η ίδια. Ή σε ένα σαξόφωνο που τόσο αγάπησα τη χροιά του.
Και μου ζητάς να σου πω ποιο είναι αυτό το αγαπημένο άκουσμα. Αυτό που ηρεμεί την ψυχή μου, ερεθίζει τον νου μου, διεγείρει τις αισθήσεις μου.
Όχι. Η απάντηση σε αυτό το αίτημα μπορεί να είναι μονάχα αρνητική. Θα μπορούσε να είναι rock, metal, trans, κλασσική μουσική, λαϊκά ή ακόμη κι ένα παραδοσιακό τραγούδι. Αλλά εσύ δε θα το μάθεις ποτέ.
Είναι η μουσική ένας μικρός καθρέφτης της ψυχής. Ένα μικρό παράθυρο στο σύμπαν του μυαλού και της καρδιάς. Τους ανθρώπους που ξέρουν τι θα πει ήχος και στίχος δεν τους εμπιστεύομαι, γιατί διαβάζουν πίσω από νότες και γράμματα. Είναι προικισμένοι με εκείνο το χάρισμα (μπορείς κάποιες φορές να το πεις και κατάρα) της ενσυναίσθησης. Αυτό το επικίνδυνο κομμάτι της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τους φοβάμαι τους ανθρώπους αυτούς. Ανοίγουν αμπαρωμένες πόρτες, ξεκλειδώνουν μπαούλα καλά κρυμμένα και βγάζουν στη φόρα μυστικά.
Χαλάλισα την εμπιστοσύνη μου ήδη κάποιες φορές στο παρελθόν,. Αρκετές για να αποφασίσω να είμαι πια περισσότερο προσεκτική. Να κρατάω και κάτι δικό μου, μονάχα για μένα.
Τούτοι οι άνθρωποι μάθανε να βλέπουν μέσα σου, να αναγνωρίζουν τη διάθεσή σου, να ανοίγουν μικρά παραθυράκια που κοιτάζουν το παρελθόν. Όχι με εκείνο το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας αλλά με μια άνεση να ανακαλύπτουν τα πάντα δίχως κόπο.
Τυχεροί όσο δεν ερωτεύονται. Ανίκανοι να το χρησιμοποιήσουν όταν δίνονται. Μπλέκονται σε γαϊτανάκια με “αν” και “ίσως”, με “γιατί”. Δικαιολογούν, αναλύουν, σκέφτονται, αναλώνονται. Ξαναβρίσκονται με τους έφηβους εαυτούς τους που αναζητούν αποδοχή.
Βάλε ένα δίσκο στο παλιό μας πικάπ, κάτι που να θυμίζει αθωότητα, ανεμελιά, εφηβεία. Ζήτα μου ίσως ένα χορό. Κοίτα με στα μάτια κι άφησε να δούμε στο παιχνίδι της συναισθηματικής νοημοσύνης ποιος θα κερδίσει. Δεν είσαι μονάχα εσύ ο χαρισματικός… Αν με ερωτευτείς κερδίζουμε και οι δυο. Διαφορετικά, θα κλείσω απλά τα μάτια μου και θα γείρω στον ώμο σου.
Μην ξεχάσεις να με φιλήσεις για καληνύχτα.
