Χίλιες και μία νύχτες…

Χίλιες και μία λύπες στης μοναξιάς τους στίχους
Γραμμένες είναι για να λες πως είσαι μόνη.
Χίλια και ένα κομμάτια ψυχής σαν από σπασμένο καθρέφτη.
Χίλια και ένα χρόνια μοναξιάς σου φέρνουν τριαντάφυλλα μαραμένα
Δίχως ίχνος χυμού στα πέταλά τους.
Χίλιες και μία στιγμές και αποφάσεις που δεν πήρες.
Οι ίδιοι φόβοι, οι ίδιες φυγές.
Χίλιοι και ένας τρόποι υπάρχουν
Να ζήσεις,
Να νιώσεις,
Να μην αντισταθείς σε όσα ονειρεύεσαι και θέλεις.
Χίλια και ένα τραγούδια και πόθοι να σου κρατούν συντροφιά.
Χίλιες και μία αγάπες έρχονται, φεύγουν,ζωντανεύουν ξανά…

Εβελίνα Π.

Πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια κι ακόμα να μεγαλώσει. Γαλουχήθηκε με παραμύθια και πιστεύει στον έρωτα σαν αθεράπευτα ρομαντική. Γράφει γιατί έχει ανάγκη να σβήσει τα πάθη της. Μερόνυχτα με ένα χαρτί κι ένα μολύβι ή ακουμπισμένη σε ένα πληκτρολόγιο. Φοβάται μήπως ξεχάσει και ξέρει πως "Scripta manent, verba volant.". Σιχαίνεται το πρωινό ξύπνημα και πίνει τον καφέ της γλυκό. Δε μετανιώνει, μόνο ονειρεύεται. Ελεύθερη κι αυθόρμητη. Πιστεύει στο καλό μέσα στους ανθρώπους. "Νοημοσύνη είναι μόνο μία. Η συναισθηματική."