– Ψάχνεις το τέλειο, εκείνο που δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει ποτέ. Δεν υπάρχει τίποτα αψεγάδιαστο, πουθενά δε θα ανακαλύψεις την τελειότητα. Ανικανοποίητη πάντα θα’ σαι, γιατί δεν βρίσκεις αυτό που τόσο θέλεις, αυτό που με μανία αναζητάς. Δυστυχισμένη, γιατί αυτή είναι η μοίρα του ανικανοποίητου, και δυστυχισμένους θα κάνεις τους γύρω σου. Αυτούς που σε αγάπησαν, θα τους κατηγορείς γιατί δεν μπορούν να σου δώσουν το απόλυτο που ζητάς απελπισμένα και εκείνοι θα παλεύουν γογγύζοντας χωρίς να μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις σου.
Δεν έμαθες ποτέ να συμβιβάζεσαι. Να κατεβάζεις λίγο τον πήχυ.
Εσύ, λες, είσαι ελεύθερη, εγώ σε λέω κακομαθημένη.
Ως ένα βαθμό κάποτε θαύμαζα τον τρόπο που ονειρευόσουν. Τώρα μπορώ να πω με τρομάζει. Πρώτα θύμιζες παιδί που ζητά ν’ αγγίξει τον ήλιο, τόσο χαριτωμένο κι αφελές. Όσο τα χρόνια περνούν, σε βρίσκω επικίνδυνη, εσένα, το μυαλό σου που νομίζω δεν ωριμάζει, κι εκείνη την αφέλεια που δεν αλλάζει. Τι θ’ απογίνεις απορώ. Δεν μπορείς να παλεύεις για πάντα με δράκους και να ονειρεύεσαι παραμύθια, έρωτες, πρίγκιπες. Μεγάλωσες πια αγάπη μου. Πέρασαν τα χρόνια, έπρεπε να έχεις αλλάξει…

Αυτά και άλλα τόσα στυγνά μου καταμέτρησες. Με κατηγόρησες, με πλήγωσες, μα δεν κατάλαβες ποτέ. Για κάθε άνθρωπο το τέλειο είναι διαφορετικό. Το δρόμο προς την τελειότητα έψαχνα πάντα. Το ζω το παραμύθι μου και το κρατώ ζωντανό όσο θέλω. Γιατί μπορώ. Το τέλειο το είχα ήδη συναντήσει κι αγαπήσει. Εσένα μικρέ, γλυκέ κι ανόητε πρίγκιπά μου. Εκείνο το χαζό μουσάκι, τα χοντρά κοκκάλινα γυαλιά σου, εκείνη την ουλή στο μπράτσο σου, το σφίξιμο των χειλιών σου όταν νιώθεις αμήχανα… Γιατί το κάθε σου μικρό η μεγαλύτερο ελάττωμα σε κάνει ιδιαίτερο, μοναδικό, σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην τελειότητα. Είσαι δικός μου, σαν να φτιάχτηκες μονάχα για μένα κι εγώ μονάχα για σένα. Σαν να βγήκε μονάχα ένα ζευγάρι από τούτο το εργοστάσιο. Και δεν παλεύω πια με δράκους, το κάνεις εσύ για μένα. Εγώ φροντίζω να κλείνω τις πληγές που μπορεί να σου άνοιξαν εκείνοι.
Καλημέρα αγάπη μου. Όταν μιλάς για αστέρια, έρωτες, μουσικές, ρομάντζα, όταν μιλάς για τελειότητα, τα μάτια σου βλέπω.