Ακούω ραδιόφωνο και τα τραγούδια μοιάζουν άγγελοι που ξέφυγαν από ψηλά κι ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση να μας ταξιδέψουν.
Πόσο θα’θελα να ήσουν εδώ να ταξιδέψουμε μαζί.
Να με νιώσεις, να μ’ ακούσεις…
Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος.
Ταυτίζεσαι με τους στίχους που μιλούν για ατελείωτες αγάπες και για πονεμένες καρδιές.
Τα βράδια ακουμπισμένη σ’ ένα μουσκεμένο μαξιλάρι είσαι ευτυχισμένη που υπάρχει κάποιος να σε ξεσηκώνει, να σε ξυπνά. Ζεις!
Αξημέρωτες νυχτιές ακουμπισμένη στο περβάζι του παραθύρου σου κοιτάζεις τ’ αστέρια κι είναι σαν τον ομορφότερο πίνακα όλων των εποχών.
Ο Δημιουργός σκέφτηκε τις ερωτευμένες καρδιές, τους μικρούς θλιμμένους πρίγκιπες, τις ματωμένες αγάπες, τα όνειρα, τις ελπίδες και ζωγράφισε τον έναστρο ουρανό μονάχα για μας.
Κουλουριάζομαι στο κενό της αγκαλιάς μου πάνω στο άδειο μου κρεββάτι κι είναι σαν να’σαι δίπλα μου.
Προσμένω το άγγιγμά σου κι όταν καταλαβαίνω πως δεν θα’ ρθεις ούτε απόψε ένα δάκρυ κυλά.
Κάθε φορά που αντικρίζω τα μάτια σου, το χαμόγελό σου, με πιάνει μια αβάσταχτη αμηχανία.
Δεν ξέρω τι να πω, τι να κάνω…
Ξέρω μόνο ότι είμαι ερωτευμένη κι αυτός ο έρωτας το πιο γλυκό δηλητήριο.
Μπορεί να με σκοτώνει αργά αλλά όταν χαμογελάς είναι απίστευτο πόσο γρήγορα και δυνατά χτυπά η καρδιά μου. Τόσο που φοβάμαι μην την ακούσουν όλοι και καταλάβουν πώς νιώθω. Πάντα φοβάμαι μην κοκκινίσω, μη χάσω τα λόγια μου… Σαν να’ναι η πρώτη φορά που ερωτεύομαι.
Περνώ το χέρι μου στα μαλλιά μου κι εύχομαι να’ ταν δικό σου αυτό το χάδι.
Τα χείλη σου μου ξυπνούν τη λαχτάρα ενός φιλιού που πασχίζω να κρύψω βαθιά μέσα μου.
είναι φορές που θέλω να φύγω μακριά, να ξεφύγω απ’ τη μορφή σου, μα όσο μακριά κι αν τρέξω κλείνω τα μάτια κι είσαι μαζί μου. Η μορφή σου με κυνηγά παντού, με στοιχειώνει, την κουβαλώ μέσα μου, στην ψυχή μου αλλά την αγαπώ.
Γεμίζεις τις ώρες μου, τις μέρες νου που είναι άδειες και με μόνη συντροφιά τον άγγελο μου που κι εκείνος σ’ αγαπά, αιχμάλωτη στα παραμύθια μου και στα όνειρά μου, τριγυρίζω στο αδειανό μου σπίτι, ακούω τραγούδια και σου γράφω ερωτικά και παθιασμένα γράμματα που ποτέ δε θα διαβάσεις.
Κοιτάζω τ’αστέρια περιμένοντας να πέσει κάποιο και να ευχηθώ να’ ρθεις κοντά μου, να μ’ αγαπήσεις όπως εγώ, να με νιώσεις…
Να ψάξεις να με βρεις γιατί θα περιμένω. Γιατί αυτός ο έρωτας δεν έχει τόπο και χρόνο είναι πάντα και παντού.
