Σου στέλνω ένα γράμμα
Πριν φύγω.
Είπα ν’ αραδιάσω τις τύψεις μου στο χαρτί.
Πάνω στις γαλάζιες γραμμές του τετραδίου
Έγραψα με μαύρο μελάνι τον πόνο μου,
Άφησα τ’ άρωμά μου
Κι έσταξα δυο τρία δάκρυα,
Που ξέβαψαν τις λέξεις.
Όλη μου η ψυχή έχει χαθεί.
Όλη μου η ζωή έχει τελειώσει.
Περιμένω τώρα μια στιγμή
Κι η αυλαία να κλείσει στη σκηνή.
Τέλειωσε το έργο κι ο θρήνος,
Τέλειωσε κι η πίκρα κι η λύπη η αχνή.
Λύτρωση ζητούσα και τη βρήκα,
Μες στου θανάτου τη μουσική.
Στην αγκαλιά του θα κοιμηθώ
Και θα σ’ αφήσω,
Μα πρώτα θα σου πω πως σ’ αγαπώ!

Καλύτερα τώρα να με μισήσεις,
Να μην πονάς όταν θα σε ζητώ.
Καλύτερα ποτέ να μην με συγχωρήσεις.
Αν το κάνεις, ξέρω, θα συντριβώ.
Γύρισε την πλάτη σε όσα ζήσαμε.
Καλύτερα να μην θυμάσαι πια.
Βάλε στις αναμνήσεις μια φωτιά,
Ν’ ανάψουν τα κεριά σαν ολόφωτα αστέρια,
Να καούν οι χίλιοι στεναγμοί της νύχτας
Και ξέχασέ με.
Αντίο, καληνύχτα κι έχε γεια.