Μίλησέ μου,
τις νύχτες εκείνες που σε πνίγει η σιωπή.
Μίλησέ μου,
τις ώρες εκείνες που οι λυγμοί δυναμώνουν.
Μίλησέ μου,
τις μέρες εκείνες που φοβάσαι απ’ το σπίτι να βγεις.
Μίλησέ μου,
τις στιγμές που η ανάγκη κραυγάζει στο στήθος σου.
Κι αν πνίγεσαι, κι αν πονάς, κι αν φοβάσαι,
εδώ είμαι…
Μίλησέ μου…
Οι άνθρωποι σου φαίνονται παράξενοι και ξένοι
μα εγώ είμαι εδώ κι είμαι πάντα δική σου.
Γείρε το κεφάλι σου στο στήθος μου,
ακούμπησε τους αναστεναγμούς σου.
Θα σου κρατώ το χέρι να τρομάξουμε μαζί το φόβο,
να διώξουμε τα φαντάσματα, τις ενοχές…
Είναι η ζωή μια βόλτα ως το φεγγάρι και πίσω.
οι φωνές μας ένα τραγούδι,
ο χτύπος της καρδιάς σου, ο τρόπος να μετρώ την ώρα.
Μίλησέ μου.
Θα σ’ ακούσω.
Θα χαιδέψω απαλά τα μαλλιά σου,
θα σου πω μια γλυκιά ιστορία
και θα σ’αφήσω να αποκοιμηθείς,
να ταξιδέψεις με τη μυρωδιά του κορμιού μου στα όνειρα.
Κι όταν ξυπνήσεις το πρωί καμιά σκιά δε θα’ χει μείνει στο δωμάτιο…