Σε ένα μπανάκι βραδινό, στην αγκαλιά μιας θάλασσας βαθιάς και σκοτεινής, σαν τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά του κόσμου, βουτάμε σε μια ελπίδα κι έναν έρωτα απύθμενο, γυμνοί από κάθε φόβο, κάθε έγνοια, κάθετι που μας κρατάει πίσω, μονάχους και απέλπιδες, τρομαγμένους και μελαγχολικούς. Με ένα φεγγάρι που σιγά σιγά αδειάζει, θυμάμαι να σεληνιαστώ και να παραφερθώ, σαν ερωτευμένη μαινάδα που ψάχνει το δικό της σάτυρο.
Στις νύχτες αυτές που τυλίγονται τα χέρια σου στο κορμί μου, σαν δηλητηριώδη φίδια, που φλερτάρουν με την επαφή του δέρματός μου και την ιδέα να γεμίσουν τις φλέβες μου με βασανιστικό κι αργό θάνατο, σε θέλω περισσότερο, υπνωτισμένη από μια ανάγκη κι ένα πάθος άσβεστο, αφήνομαι σε ένα αβυσσαλέο κι αέναο στρόβιλο να με ζαλίσει, να με μεθύσει.
Ξαπλώνω στην άμμο που κολλάει πάνω στο βρεγμένο κορμί μου, να αγναντέψω λιγάκι έναν έναστρο ουρανό που μοιάζει να κινείται γύρω μας κι ας μένει πάντα στάσιμος. Περιμένω να πέσει ένα αστέρι, σαν αθεράπευτα ρομαντική ψυχή, για να ευχηθώ μέσα στην απελπισία μου μια ανοησία που μοιάζει σημαντική. Μου κρύβεις λιγάκι τη θέα, σκύβοντας πάνω μου, για να αφήσεις στα χείλη μου ένα αρμυρό φιλί, μα εγώ σαν άλλος Διομήδης δυσανασχετώ που κρύβουν τα μάτια σου τη θέα της πανσέληνου. Γιατί να χάνονται στα μάτια σου, να ωχριούν οι ομορφιές της πλάσης;
Και στη φωτιά που καίει στην αμμουδιά μας, παλεύεις να ζεστάνεις την παγωμένη μου ψυχή, που κρυστάλλωσε στα χέρια κάποιου άλλου. Μην τη σπάσεις, μην την κομματιάσεις, μη βιαστείς. Δώσε μου λίγο χρόνο να σε μάθω,να αφεθώ, να μη φοβάμαι τη σκιά σου που μου κρύβει το φεγγαρόφωτο και το νεραίδόδρομο που διασχίζει τη θάλασσα, από την παραλία μέχρι το άγνωστο, δίχως τέλος.
Φλερτάρω με το άγνωστο και τον κίνδυνο, ερωτεύομαι το θάνατο στα μάτια σου. Το θάνατο μιας ζωής δίχως εσένα. Αλλά δεν παραδίνομαι δίχως μάχη γιατί θέλω πάντα να με ψάχνεις σε μονοπάτια δύσβατα. Να αγωνίζεσαι, να μη βρεθώ ποτέ δεδομένη σε μια καθημερινότητα, σε μια ρουτίνα. Πριν ξημερώσει θα φύγω. Δε θέλω να μας βρει καμιά ανατολή μαζί. Στις αναμνήσεις που φτιάχνεις, η φυγή μου θα σε στιγματίζει, όπως σημάδεψαν απόψε τα φιλιά σου το λαιμό μου.