Καθισμένη στην απόμερη γωνιά της μοναξιάς που δημιούργησε το μυαλό μου για να αμύνεται στις επιθέσεις των συναισθημάτων απολαμβάνω με απάθεια τη ζωή. Γύρω χιλιάδες ανθρώπων νιώθουν απόγνωση, απελπισία, πόνο, έρωτα, αγάπη, χαρά…
Πόσο μικροί μου φαίνονται… πόσο αδύναμοι!
Δεν έχουν ιδέα πόση δύναμη κρύβει η δική μου φαινομενική σκληρότητα, η δική μου φαινομενική απάθεια…
Άνθρωποι μικροί…
μπορείτε να με κρίνετε όσο θέλετε. Μπορείτε να πείτε πως εγώ δε ζω γιατί δεν πορεύομαι σύμφωνα με τα συναισθήματα. Άνθρωποι ανόητοι μπορείτε να μου κολλήσετε την ταμπέλα της αδιάφορης, της άπιστης, όμως εγώ πιστεύω αυτό που βλέπω. Μπορεί να δει κανείς τα συναισθήματα; Όχι. Ε, λοιπόν, δεν πιστεύω σ’ αυτά! Πιστεύω στο μυαλό μου, πιστεύω στη γνώση, πιστεύω στη θέληση, πιστεύω σε μένα. Κι αν εσείς έχετε ανάγκη από ένα θεό για να πιστεύετε, ένα θεό για να ρίχνετε πάνω του όλα σας τα προβλήματα – γιατί είστε τόσο μηδαμινοί, που δεν προσπαθείτε καν να τα λύσετε ή δεν σκεφτήκατε ποτέ να το κάνετε – αν έχετε ανάγκη από ένα θεό, για να ελπίζετε ότι θα σας συμβούν ή θα αποκτήσετε όσα δεν ρισκάρατε και δεν κυνηγήσατε ποτέ, εγώ έχω ένα θεό. Μονάχα εμένα!
Κι όταν κάνω όνειρα τα κυνηγάω, αν βαρεθώ τα παρατώ, μα ποτέ χωρίς να έχω προσπαθήσει. Και συνήθως είναι ένα στοίχημα να τα καταφέρω! Μα ποτέ δεν θα μοιρολατρήσω, ποτέ! Δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει έρωτας, δεν υπάρχει τίποτα από αυτά που μπορεί να με σταματήσει, να με φρενάρει, να με απογοητεύσει… Τίποτα και κανένας. Μόνο εγώ… Κι η μοναξιά που εγώ επέβαλα στον εαυτό μου με βοήθησε να μάθω ποια είμαι, να μάθω τι μπορώ να κάνω, τα όριά μου, τις επιθυμίες μου και πως μπορώ να πραγματοποιήσω ότι σκεφτώ…
Κι εσείς ανθρωπάκια τι μπορείτε να μου πείτε;
Τι μπορείτε να μου χρεώσετε; Τι μπορείτε να μου στοιχίσετε; Δεν σας έχω ανάγκη. Τίποτα και κανέναν δεν έχω ανάγκη γιατί όλα όσα ποτέ επιθύμησα τα έχω. Κι αν ονειρεύεστε τον παράδεισο, εγώ τον ζω. Κι αν φοβάστε την κόλαση την έχω νικήσει. Ο θάνατος δεν με τρομάζει. Τίποτα δεν τελειώνει κι όλα τελειώνουν. Δεν με ενδιαφέρει καν.
Αγαπώ εμένα και σέβομαι εμένα. Κυνηγώ τα δικά μου όνειρα κι όχι τα απωθημένα σας… Γι’ αυτό σας είμαι τόσο μισητή. Γιατί είμαι όλα όσα δεν είστε. Γι’ αυτό σας είμαι τόσο ποθητή. Γιατί πριν σε λατρέψουν οι άλλοι πρέπει να λατρέψεις τον εαυτό σου και την ανεξαρτησία σου! Γι’ αυτό με ζηλεύετε… Γιατί είμαι ελεύθερη και δέσμια μόνο του εαυτού μου!
Εγώ θέλω και μπορώ! Εσείς;
