Μπροστά μου απλωμένο ένα παιδικό, χρωματιστό παζλ με τις πριγκίπισσες των κινουμένων σχεδίων που όλοι αγαπήσαμε σαν παιδιά. Αυτό το παζλ με βάζει σε σκέψεις…
Τι είναι ένα παζλ;
Ένα παιχνίδι θα μου πεις…
Ένα παιχνίδι με μικρά, μικρά, άλλες φορές μικροσκοπικά, διαφορετικά, άνισα σκόρπια κομματάκια στο πάτωμα του δωματίου αραδιασμένα, που αν βρεις ποια ταιριάζουν μεταξύ τους στο τέλος θα έχει την απόλαυση ή τη δικαίωση να σχηματίσεις μια μεγαλύτερη εικόνα.
Κάπως έτσι είναι και η ζωή, για να αμπελοφιλοσοφήσουμε λιγάκι με ένα ποτηράκι κόκκινο γλυκό κρασί από τ’ αμπέλι σου…
Με ρωτάς πολλές φορές γιατί είναι πολύπλοκη η ζωή κι ο κόσμος. Με ρωτάς γιατί οι άνθρωποι δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Ρωτάς τόσα πολλά που όλα δεν τα θυμάμαι. Μα θα σου δώσω ένα παράδειγμα, μια παραβολή με αυτό το παιδικό παιχνιδάκι εδώ μπροστά στα πόδια μας.
Ένα παζλ είναι κι η ζωή, ένα παζλ είναι κι ο κόσμος.
Στη ζωή τα κομματάκια είναι ο χρόνος, παρόν, παρελθόν και μέλλον, οι σκέψεις και οι πράξεις, οι αναμνήσεις και τα όνειρα.
Στον κόσμο τα κομματάκια είναι οι υπάρξεις, τα όντα, οι άνθρωποι.
Μόνο που…
Μόνο που δεν ταιριάζουν όλα αυτά τα κομματάκια μεταξύ τους.
Κάθε κομμάτι έχει ένα μόνο κομματάκι που θα κολλήσει δίπλα του σε μια συγκεκριμένη θέση.
Γιατί αλλιώς η μεγαλύτερη εικόνα δεν θα είναι ολόκληρη, δε θα δείχνει αυτό που πρέπει, δε θα είναι αυτή που βλέπουμε έξω από το κουτί.
Ναι λοιπόν, η ζωή κι ο κόσμος είναι δυο γιγάντια παζλ που απαρτίζονται από άλλα μικρότερα.
Μη με ρωτήσεις όμως μέσα σε όλα αυτά τα κομματάκια πως θα βρεις εκείνο το κομμάτι που ταιριάζει απόλυτα σε σένα…
Είμαι λίγο κουρασμένη, οπότε θα στο εξηγήσω κάποια άλλη φορά που θα είναι η στιγμή πιο κατάλληλη για συζητήσεις και φιλοσοφίες…
