Τα χείλη σου στα χείλη μου, σε ένα πρώτο φιλί με γεύση θάλασσας, αρμύρας, έρωτα, καλοκαιριού. Στα αυτιά μου, ο ήχος του κύματος που σκάει στα λευκά βότσαλα της ακρογιαλιάς. Στα μάτια μου μονάχα τα δικά σου μάτια. Τα χέρια μου τυλιγμένα στο λαιμό σου και τα δικά σου αγκιστρωμένα στη μέση μου. Το κορμί σου κολλημένο στο δικό μου. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπά στο δικό σου στήθος. Δεν ξέρω πόση ώρα είμαστε εδώ, δεν ξέρω πόσος χρόνος έχει περάσει. Μονάχα εσύ κι εγώ κι ο κόσμος όλος εξαφανίζεται. Τριγύρω τίποτα και κανείς. Η άμμος καίει λιγάκι τα πόδια μου αλλά εμένα τίποτα δε με νοιάζει. Τα μαλλιά μου μπερδεμένα με τον αέρα να φυσά αγριεμένα και να βουίζει στα αυτιά μου. Τα χέρια σου κρατούν το πρόσωπό μου. Είναι ζεστά, τόσο απαλά τα δάχτυλά σου που διατρέχουν το δέρμα μου. Με κοιτάζεις στα μάτια κάπως διερευνητικά. Θα σου φανεί αστείο, μα μόλις κατάλαβα πως σηκώθηκε το ένα μου πόδι έτσι ασυναίσθητα, όπως στις χαζές ρομαντικές ταινίες που βλέπαμε με τις φίλες στον καναπέ με δάκρυα στα μάτια κι ονειρευόμασταν έρωτες τρελούς και παθιασμένους. Κανένας δισταγμός, κανένας φόβος. Σε κοιτάζω στα μάτια γιατί δε θέλω να χάσω στιγμή. Έχω αφεθεί αλλά δε θέλω να σφαλίσω τα μάτια μου. Θέλω να τα κρατήσω ανοιχτά και να θυμάμαι κάθε δευτερόλεπτο, κάθε συναίσθημα να καθρεφτίζεται στο πρόσωπό σου, κάθε σύσπαση του προσώπου σου, κάθε αντίδραση. Κι αν δεν πιστεύω σε κανένα Θεό ή σε καμιά μοίρα, πιστεύω στον έρωτα και σε τούτο το φιλί. Έτσι είναι το όνειρο.

Αγάπη μου, όσο σκαλίζω τις αναμνήσεις μας, την κοινή μας ζωή, την αγκαλιά, το χάδι, το φιλί, τον έρωτά σου. Τίποτα δε μοιάζει με εκείνο το φιλί. Γιατί με έκανες να νιώσω πως κάπου ρίζωσα, είχα ένα σπίτι, μια φωλιά, ένα λιμάνι. Το τελευταίο πρώτο μου φιλί. Χαλάλι σου. Γιατί σου άξιζε και σου αξίζει. Γιατί σου ανήκε και σου ανήκει. Όπως εγώ.

Ελευθερία. Το τελευταίο πρώτο μου φιλί το έζησα μαζί σου. Κι άλλον ποτέ κανένα δε θα φιλήσω, γιατί σαν εσένα κανείς το κορμί μου δεν το έκανε να ριγήσει, την καρδιά μου να σκιρτήσει, την ανάσα μου να χαθεί. Αν είχα μια ανάσα τελευταία στο φιλί σου θα ήθελα να την αφήσω. Να το ξέρεις. Ο τελειότερος τρόπος να τελειώσει ετούτη η ζωή. Γεμάτη με τη μορφή σου και ακουμπισμένη στα χείλη σου.