Να σ’ αγαπούν χωρίς να σε κρίνουν. Να σε αποδέχονται γι αυτό που είσαι. Αυτό να ψάχνεις να βρεις στους ανθρώπους κοντά σου.
Να είσαι για εκείνους τόσο σημαντική όσο εκείνοι για σένα. Να κάνουν θυσίες όταν χρειάζεται, γιατί ξέρουν πως θα έφτανες στην άλλη άκρη του κόσμου για αυτούς.
Να είσαι πιο σημαντική από τις υλικές τους απολαύσεις… και κυρίως να σε αντέχουν!
Για όλο σου το “είναι”. Για την προσωπικότητα σου, για το χαρακτήρα σου. Για την καλή και την κακή σου την πλευρά. Για την αδιάκοπη γκρίνια σου και τον εγωισμό σου. Για την ανυπόφορη επιμονή σου και το πείσμα σου. Και την αγάπη που μοιράζεις αδιάκοπα… ακόμα και σε αυτούς που δεν τους αξίζει.
Να είσαι ο εαυτός σου ανάμεσα σε ένα πλήθος ανθρώπων που προσποιούνται. Σε ένα πλήθος δυστυχισμένων ανθρώπων που κάτι έχουν χάσει από τη ζωή ή κάτι θέλησαν πολύ και δεν τους δόθηκε. Γιατί κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κακός μάτια μου, αλλά πολύ εύκολα μετατρέπεται σε τέρας όταν πονέσει πολύ. Μην τους αφήσεις να σε επηρεάσουν. Μην κουβαλάς εσύ το βάρος των λάθος αποφάσεων τους, μην πολεμάς εσύ με τους δαίμονές τους.
Μείνε όπως είσαι και συνέχισε να αγαπάς. Γράψε το δικό σου μοναδικό παραμύθι για ένα κόσμο χωρίς πόνο και θλίψη. Ένα κόσμο που μπορείς να δημιουργήσεις για την δική σου ψυχή και μόνο… ίσως και για κάποιον που θέλει να αγκαλιάσει αυτή την αγάπη, που τόσο εγκάρδια δίνεις. Όμως πρόσεχε τη διαφθορά του κόσμου. Γιατί όπου βλέπουν χαρά ζηλεύουν και θέλουν να στη στερήσουν.
Μην δίνεις εξηγήσεις, κανείς δε θα καταλάβει. Όλοι πονηρά θα σε κοιτάξουν νομίζοντας πως κάπου αλλού αποσκοπείς. Είναι συμφεροντολόγος ο κόσμος, μικρή μου, δεν πιστεύουν σε χάρες χωρίς ανταλλάγματα ούτε σε βοήθεια χωρίς αμοιβή.
Δώσε όσο θέλεις να δώσεις, αλλά θυμήσου! “Kράτα κάτι και για σένα”, γιατί θα βρεθούν κάποιοι στο δρόμο σου, που θα θελήσουν να σε ξεζουμίσουν. Να πάρουν μέχρι και την τελευταία σταγόνα που έχεις και να σε αφήσουν άδεια, κενή.
Μην το επιτρέψεις.
Πρόσεχε μικρή μου…
Με αγάπη,
Ο εαυτός σου!
