Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ακροβάτες αιωρούνται μετέωροι στο κενό του νου μου, δίχως σχοινιά, δίχως δίχτυα ασφαλείας. Σε κόλπα ριψοκίνδυνα και νούμερα εντυπωσιακά, που τα παρακολουθείς με δέος και κομμένη την ανάσα. Σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο που κουβαλώ πάντα μαζί μου, μέσα μου και διασκεδάζει γηγενείς και οδοιπόρους. Θηριοδαμαστές πολεμούν να ορίσουν και να δαμάσουν τα ασίγαστα πάθη. Να […]
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]
Κόκκινο μελάνι στο χαρτί, αίμα που σταλάζει, δάκρυα, πόνος, λησμονιά. Γράμματα, καυτές αναμνήσεις ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί, χαραγμένα ως το θάνατο πέρα από τη λήθη. Κοφτερή λάμα, στιγμή που τη ζεις ξανά και ξανά ως το τέλος. Ζωή σαν παραμύθι, σαν νουβέλα. Έρως, πόλεμος, ταξίδι, συνάντηση με το Θεριστή, μελαγχολία, λήθαργος. Δαίμονες κι άγγελοι χορεύουν […]
Έμαθα ν’αγαπώ τη μοναξιά μου Και τη σιωπή, Ένα μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο, Ένα κατακοκκινο γεράνι, Κι ένα οποιοδήποτε βιβλίο. Κοίταξέ με! Μου μοιάζεις… Έμαθες ν’αγαπας τα παραμύθια και τα άλικα τριαντάφυλλα, Το νερό και την αίσθηση της άμμου στα πόδια σου Σε ατελείωτους περιπάτους στην παραλία, Έμαθες να αγαπάς και τους ανθρώπους Κι […]
Να θυμηθείς… να σκεπάσεις με ένα λευκό σεντόνι τους καθρέφτες του σπιτιού. Να μη βλέπεις στο είδωλό σου την απόγνωση και τη θλίψη στα μάτια – αυτά που ποτέ δε γελούν όσο τρανταχτό κι αν είναι το γέλιο σου. Να θυμηθείς πως πρέπει να κρύψεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τα όνειρα που […]
Σώματα άδεια από ψυχή. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε γωνιές Πεταμένη μη ζεις. Ξέρω. Ο φόβος είναι δυνατός. Νίκησέ τον, αγάπη μου. Τριάντα αργύρια δε σου φτάνουν. Κάθε νύχτα μην πουλιέσαι. Το κορμί σου φθείρεται Μα σκέψου την ψυχή. Μη γίνεις άδειο σώμα. Προαγωγός στο νου σου Μονάχη εσύ είσαι. Πάλεψέ τον. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε […]
Όλοι σου λεν πως η ζωή είναι μικρή. Κι όλα σου μοιάζουν να’ ναι ασήμαντα, πεζά. Αν τα τραγούδια σου φαίνονται δράκοι από τα παραμύθια Που βγάζουν φλόγες και την καρδιά σου καίνε, Κι αν σε ξεχάσαν, κι αν σε προσπέρασαν φίλοι κι αγάπες, Όταν νιώσεις μόνος μες στον καθρέφτη θα με βρεις. Αυτόν που […]
Ψάχνω το πρόσωπό σου ανάμεσα στα γνώριμα πρόσωπα της καθημερινότητάς μου. Ψάχνω τη φωνή σου ανάμεσα στους θορύβους της πόλης και στα τραγούδια που αγαπώ. Ψάχνω την αγκαλιά σου στις δανεικές αγκαλιές που κρύβομαι τα άδεια μου βράδια. Την αγάπη σου ψάχνω, για να γεμίσει το κενό της καρδιάς μου κάτι νύχτες που μένω μόνη […]
Μ’ ένα τσιγάρο στα χείλη, μάτια υγρά, θολά Παρέα με τη μοναξιά κατηφόρισε το σκοτεινό δρομάκι. Η γειτονιά ακόμα κοιμόταν. Κάπου από μακριά το φεγγάρι αλυσοδεμένο, αμέτοχο παρακολουθούσε… Ήξερε πως όταν τα αστέρια αρχίσουν να σβήνουν ένα ένα κι έρχεται η αυγή, τα όνειρα της ζωής ξεχνιούνται, μπερδεύεται η αλήθεια κι η παραίσθηση, το τελευταίο […]
Χαμογέλασέ μου για να φωτίσεις το μονοπάτι που βαδίζω. Τα φώτα του δρόμου είναι σβηστά. Ούτε και ξέρω που πηγαίνω. Τα τόσα λάθη μου ίσως και να μου έβαλαν μυαλό. Μα αν με ρωτήσεις, Δε μετανιώνω. Θα τα ξανάκανα από την αρχή. Γι’αυτό σου λέω… Χαμογέλασέ μου. Δώσε μου λίγο από το φως σου. Μη […]
Αναρωτιέμαι τις νύχτες, όταν αδειάζει η ψυχή μου κι αφήνομαι στην αγκαλιά του Μορφέα. Αναρωτιέμαι, αν θα μπορούσε η αγάπη σου να γίνει δυνατή βροχή, ορμητικός χείμαρρος, ποτάμι που βουϊζει, θάλασσα βαθιά. Να ξεπλύνει την ψυχή μου από τις τόσες αμαρτίες που έχω να με βαραίνουν, να με πνίγουν. Φτάνει μονάχα η αγάπη, να μου […]
Τριγυρνώντας στον κόσμο, τα χαμόγελα των ανθρώπων μοιάζουν τόσο διαφορετικά, οι συνήθειες απίθανες – τόσο έξω απ’τις δικές σου, οι λέξεις τόσο ξένες στ’ αυτιά σου. Τριγυρνώντας στον κόσμο, η ζωή δείχνει παράξενη, οι ρυθμοί τρελοί, οι ώρες ταξιδεύουν πιο γρήγορα καθώς το παρελθόν συναντά το παρόν. Τριγυρνώντας στον κόσμο, ο ήλιος λάμπει κάθε μέρα […]