Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Είναι η λέξη “Ελευθερία” μια λέξη που πολλοί αγάπησαν κι άλλοι τη μίσησαν με πάθος. Μα οι περισσότεροι από αυτούς δεν έμαθαν ποτέ τι είναι αυτό που τόσο διακαώς επιθύμησαν ή αποζήτησαν. Την ψάχνεις κάθε μέρα. Φωνάζεις πως σου αξίζει, δηλώνεις πως είσαι στα αλήθεια ελεύθερος. Είσαι όμως; Περιμένεις να σου μαρτυρήσω το μυστικό. Αυτό […]
Σου χτυπά την πόρτα ένα νέο, ένα άγχος, μια στενοχώρια. Τρομάζεις. Λες “γιατί σε μένα;”. Φοβάσαι. Αλλάζεις γνώμη για ό, τι συμβαίνει, για ό, τι νιώθεις. Μετανιώνεις για όσα δεν είπες, για όσα δεν έκανες. Είναι αργά; Ήρθε η ώρα να δεις τη ζωή σου διαφορετικά. Απορώ γιατί έπρεπε να περιμένεις το σοκ για να […]
Πυκνός καπνός αγκαλιάζει τους κοινωνικούς μας κύκλους. Έχω τις απαντήσεις μου και ίσως είναι καιρός να αναζητήσεις τις δικές σου.
Κλισέ τίτλος, ξέρω, μα μετά από τόσο καιρό που βρίσκεται απέναντί μου, σκέφτηκα να γράψω για κάτι οικείο. Η αλήθεια είναι πως γράφτηκαν 2-3 κείμενα στο μεσοδιάστημα που είχαμε να τα πούμε. Αλλά προτίμησα να μείνουν στα άδυτα του σκληρού μου δίσκου, με την ελπίδα να χαθούν στο επόμενο format. Αυτά τα 2-3 κείμενα, δεν […]
Ξυπνάς ξημερώματα στον καναπέ. Τυλιγμένη αδέξια μέσα σε μια fleece κουβέρτα. Περιτριγυρισμένη από τα πεταμένα ρούχα της χθεσινής βραδιάς. Στο τραπεζάκι ένα ποτήρι κι ένα μπουκάλι κρασί. Άδεια και τα δυο. Το τασάκι δίπλα τους, γεμάτο με τα αποτσίγαρα και τα απομεινάρια ενός πακέτου. Σηκώνεσαι αυτοματοποιημένα και πηγαίνεις στο μπάνιο. Μόνο για να έρθεις αντιμέτωπη […]
Δύο σκέψεις πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό μου, όταν επέστρεψες. Η μία ήταν να τρέξω στην αγκαλιά σου και να σου πω πόσο μου έλειψες και πόσο σ’αγαπώ. Κι η άλλη ήταν να σου κλείσω τη πόρτα κατάμουτρα χωρίς να πω κουβέντα. Να καταλάβεις ότι είσαι ανεπιθύμητος και να φύγεις. Να μη σε ξαναδώ, να […]
Υπάρχουν τελικά δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που νιώθουν έντονα και εκείνοι που δεν νιώθουν καθόλου. Στην πρώτη κατηγορία, … ανήκουν μάλλον όσοι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ερωτεύονται εύκολα και με πάθος αλλά ίσως όχι και τόση διάρκεια. Ερωτεύονται έναν ηθοποιό, πρωταγωνιστή μίας ρομαντικής ταινίας. Ερωτεύονται το γείτονα απέναντι που βγάζει κάθε πρωί βόλτα το […]
Ήρθες και χθες. Κάθε βράδυ έρχεσαι. Κουράστηκα όμως. Κουράστηκα να περιμένω να έρθεις. Κουράστηκα να ελπίζω. Κουράστηκα να ψάχνω δικαιολογίες. Δε βαρέθηκα. Δε σε βαρέθηκα. Δε βαρέθηκα εμάς. Αλλά κουράστηκα. Ξέρεις, είναι εκείνη η εξάντληση που είναι πικρή, που πνίγει τις φωνές, εκείνες που ωρύονται στο κεφάλι μου. Μια κούραση που σβήνει απλά τα φώτα. […]
Δεν είναι τυχαίο πως, αυτό το κείμενο επιλέγεται να γραφεί σε ένα καφέ που ονομάζεται “το κουμπί”. Το μόνο ενδεχομένως κοινό με την ταυτότητα του μαγαζιού είναι η αναζήτηση των μεθόδων που έχουν ως σκοπό να συρράψουν τις ανθρώπινες σχέσεις ή να τις φέρουν για κάποιο χρονικό διάστημα πιο κοντά διαμέσου κουμπιών. Ο τόπος είναι […]
Διακωμωδώ την ελαφρότητα του είναι μου. Την αιώνια αφέλειά μου να ανακαλύπτω το καλό μέσα στους ανθρώπους. Τον ανόητο ρομαντισμό να πιστεύω στον απόλυτο έρωτα. Κυνικά, με ένα ουίσκι βρέχω τα χείλη μου τα μπαρουτοκαπνισμένα από το τσιγάρο. Το τασάκι δίπλα μου γεμίζει σταδιακά και η τηλεόραση ανοιχτή κάπου στο βάθος, μου κρατά συντροφιά, παρέχοντας […]
Προσωπικά, δεν βάζω σχεδόν ποτέ στόχους όταν ξεκινάει ο καινούργιος χρόνος. Είναι μια διαδικασία που κάνω στα γενέθλια μου. Για μένα τότε ολοκληρώνεται ένας χρόνος στην ζωή μου και ξεκινάει ο επόμενος. Πολύς κόσμος όμως, το κάνει στην αλλαγή του χρόνου αυτό. Κι επειδή σαν άνθρωπος, με ενδιαφέρει συνέχεια να βάζω καινούργιους στόχους, να εξελίσσομαι […]
Εμένα μου αρέσουν πολύ τα Χριστούγεννα. Είναι όλα στολισμένα, με πολλά φωτάκια, μελωδική χριστουγεννιάτικη μουσική παντού και υπέροχα μελομακάρονα. Ανυπομονώ κάθε χρόνο να έρθουν αυτές οι μέρες. Παίζεις επιτραπέζια με τους φίλους σου, βλέπεις το «Μόνος στο σπίτι», ανταλλάζεις δώρα… Και μια που μιλάμε για δώρα… Μιλούσα με μια φίλη μου και με ρώτησε τι […]