Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Μετά από ένα μεγάλο event, με πολύ κοινωνικοποίηση, γνωρίζοντας άξιους ανθρώπους (και μη), μαθαίνοντας, φορτώνοντας ιδέες και δημιουργώντας μεγαλεπήβολα σχέδια, παρατηρώ τις εικόνες έξω από το παράθυρο επιστρέφοντας στο σπίτι. Λαμπιόνια, στολισμοί, κόσμος που αναζητά τα δώρα του από εργαζόμενους που δουλεύουν αυτή και την επόμενη Κυριακή. Μαγευτικές εικόνες για εκείνους και εκείνες που εντυπωσιάζονται […]
Βαδίζω σε ένα μονοπάτι μοναχικό, χαμένη στις σκέψεις μου, σε όνειρα που έκανα από παιδί κι όλο φοβάμαι πως τα πρόδωσα, τα ξέχασα, τα άφησα πίσω. Μεγαλώνω, μαμά. Δεν είμαι πια παιδί και φοβάμαι. Δε γερνάω. Αλλά μεγαλώνω κι ο κόσμος δε με ρωτάει τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Ενήλικο παιδί με λες. Κάπου στα […]
Βράδια σαν το αποψινό, που δε με παίρνει πάλι ο ύπνος – γιατί σκέφτομαι κι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά, γιατί η καρδιά μου χτυπά δυνατά – σου γράφω για να σου πω πως είμαι, τι κάνω… Η κάθε μέρα πιο έντονη σε συγκινήσεις, κάθε φορά γίνομαι πιο δυνατή. Δεν έχω καθόλου χρόνο. Δε θέλω […]
Μια ζωή ολόκληρη κρύβεσαι. Από όλους, από όλα, από τον εαυτό σου τον ίδιο. Στα παιδικά σου χρόνια, για εκείνο το βάζο που έσπασες, μη σε μαλώσουν. Στην εφηβεία, ένα τσιγάρο στα κλεφτά στις τουαλέτες του σχολείου. Στα δεκαοκτώ, ένας κρυφός έρωτας. Οι γονείς σου θα τρελαίνονταν από την αγωνία που έμπλεξες με εκείνον τον […]
Στα αυτιά μου βουΐζει η φωνή σου να μου λέει πως η ζωή είναι άσπρη και μαύρη, ούτε καν κάποια απόχρωση του γκρι. Η απολυταρχία σου και η ισχυρογνωμοσύνη σου, με κάνουν να φοβάμαι πως λάθος πίστευα τόσα χρόνια ρομαντικά κι αιθέρια πλασμένο τούτο τον κόσμο. Ο χαρακτήρας μου εύπλαστος πηλός στα χέρια σου, ενώ […]
Στα νέα ξεκινήματα, ο φόβος για το άγνωστο σε κατατρέχει και δε σ’ αφήνει να χαρείς ειλικρινά, να χαρείς με τον εαυτό σου, για τον εαυτό σου, τις νέες εμπειρίες που έρχονται στη ζωή σου, τους ορίζοντές που ανοίγονται διάπλατα μπροστά σου έτοιμοι και διαθέσιμοι για εξερευνήσεις. Στην επίσημη πρώτη, τη στιγμή που οι πόρτες […]
Μια βροχερή μέρα του καλοκαιριού, η μουντάδα συντροφεύει την ανύπαρκτη όρεξη μου να κάνω οτιδήποτε. Η υγρασία εντείνει την διάθεσή μου, να μείνω όλη την ημέρα στο κρεβάτι. Ακούω στο μπαλκόνι τη μπόρα να μαστιγώνει αλύπητα και δυνατά τις τέντες. Δημιουργεί μουσική με το κροτάλισμα του μετάλλου και ηχώ ανάμεσα στις πολυκατοικίες που κλείνουν γύρω […]
Πολλές φορές θα νιώσεις μπερδεμένος. Δε θα ξέρεις τι νιώθεις στ’ αλήθεια, δε θα ξέρεις τι θέλεις και τι πραγματικά ονειρεύεσαι. Δε θα μπορείς να θυμηθείς ποιος είσαι και δεν θα αντιλαμβάνεσαι αν έχεις αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Δεν θα μπορείς να κοιτάξεις μέσα σου, να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου. Ίσως να σε […]
Απέναντί μου εκείνο το πρόσωπο, Πίσω από τις διπλές, βαριές σιδεριές. Μας χωρίζουν πολλά, Μα αναπνέουμε τον ίδιο βαρύ, υγρό, πνιγερό αέρα, εδώ στο υπόγειο. Ίσως μιλάμε την ίδια γλώσσα. Δεν ξέρω, δεν του μίλησα ποτέ. Μπορεί ακόμα να πιστεύουμε στην ίδια ιδέα, Να’ χουμε τις ίδιες αρχές, τις ίδιες αξίες, την ίδια φιλοσοφία. Άραγε […]
Βγάζω τη μάσκα που φορώ ολημερίς. Κάθε βράδυ καθισμένη σε μια πολυθρόνα μπροστά στον καθρέφτη. Οι κουρτίνες κλειστές, σκούρες, βαριές, βελούδινες, Κλείνουν μέσα στο δωμάτιο κάθε φως, κάθε εικόνα, κάθε κίνηση, κάθε χρώμα. Βγάζω τη μάσκα μου, σιδερένια κι ατρόμητη, Ατάραχη, σκληρή, μ’ ένα ειρωνικό μειδίαμα στην άκρη των χειλιών μου. Τα φρύδια αυστηρά σηκωμένα […]
Ασυνάρτητες σκέψεις τρέχουν στο μυαλό μου αγώνες ταχύτητας. Κι εγώ προσπαθώ να δουλέψω, να συγκεντρωθώ, να νιώσω. Σαν αυτόβουλα όντα με δική τους υπόσταση και θέληση τις φαντάζομαι αυτές τις σκέψεις, ανεξάρτητες και με αυτοπεποιήθηση, να προσπαθούν να επιβληθούν η μια στην άλλη, να μπλέκονται σε πόλεμο για να επιβιώσουν και να κυριαρχήσουν. Δυναμικές και […]
Είναι κι απόψε ένα από εκείνα τα βράδια που ξαπλωμένος στο άδειο κρεβάτι σου, κοιτάζεις με απόγνωση το ταβάνι του καπνισμένου δωματίου. Ο καπνός των τσιγάρων σου αιωρείται παιχνιδιάρικα, πότε από το τσιγάρο που’χει σταθμεύσει στα χείλη σου, πότε από το άλλο που ξεκουράζεται στο τασάκι. Μυρίζει ξενοδοχείο και καπνός. Μυρίζει και λίγο μοναξιά. Μυρίζει […]