Μικραίνω κι όλο μικραίνω ώσπου γίνομαι μια σταλιά. Μια κουκκίδα στο άπειρο. Ο κόσμος στροβιλίζεται γύρω μου με μανία και το κεφάλι μου βαρύ. Θυμίζει πρωινό ξύπνημα έπειτα από μια βραδιά με τρελό μεθύσι. Φοβάμαι τα ανεξίτηλα χρώματα που πληθαίνουν και λαμπυρίζουν γύρω μου βιαστικά σαν αμέτρητες πυγολαμπίδες και πνίγομαι. Όσο μικραίνω τόσο πνίγομαι, σαν […]
Ταξίδι στις ράγες
Πήρα το δρόμο της ζωής, Επάνω σ’ ένα τρένο. Και κύλαγε πάνω στις ράγες, Όπως κυλούσαν λύπες και χαρές Μέσα στην άδεια μου ψυχή. Και προσπερνώ λιβάδια αλλά και τόπους μαραμένους. Κάνω μια στάση στο σταθμό. Γεμίζει επιβάτες το τρένο. Όλοι τους πάνε κι έρχονται μέσα στα βαγόνια. Και μπαίνουν στην καμπίνα μου, Μα έπειτα […]
Το παραμιλητό μιας μοναχικής γυναίκας…
Καθισμένη στην απόμερη γωνιά της μοναξιάς που δημιούργησε το μυαλό μου για να αμύνεται στις επιθέσεις των συναισθημάτων απολαμβάνω με απάθεια τη ζωή. Γύρω χιλιάδες ανθρώπων νιώθουν απόγνωση, απελπισία, πόνο, έρωτα, αγάπη, χαρά… Πόσο μικροί μου φαίνονται… πόσο αδύναμοι! Δεν έχουν ιδέα πόση δύναμη κρύβει η δική μου φαινομενική σκληρότητα, η δική μου φαινομενική απάθεια… […]
Αναμνήσεις…
Αναμνήσεις, Πυγολαμπίδες σε σκοτάδια βαριά Ανοίγουν φώτα σε γωνιές του μυαλού σου. Πράγματα που κλειδώνεις στα συρτάρια Μαζί με αγάπες, στιγμές και γέλια. Όχι δεν είναι το τέλος του κόσμου Αλλά ξυπνούν οι θύμησες. Τα κρύα βράδια δίπλα στη φωτιά που τρεμοπαίζει, Τις νύχτες που το κρεβάτι σου είναι άδειο, Όταν ζητάς μια αγκαλιά, ένα […]
Στο τρένο
Μέσα σ’ένα τρένο Ακούω ραδιόφωνο. Τραγούδια μικροί θλιμμένοι πρίγκιπες σε ταξιδεύουν στο άγνωστο. Θυμάσαι.. Όλα τα τραγούδια που γράφτηκαν για τρένα και ταξίδια, Αγάπες που σ’αφήνουν, Πράγματα που ξεχνάς, Ζωές που δεν έζησες ή δε ζεις, Το φύλακα άγγελο που έχασες Κάποτε… Κι ο καιρός μουντός, Σαν εκείνα τα φθινοπωρινά κάδρα στο σαλόνι του πατρικού […]
Μόνος
Είναι φορές, που ενώ τριγύρω είναι τόσοι πολλοί, αισθάνεσαι μόνος. Τόσο μόνος… Όταν νομίζεις πως είσαι ευτυχισμένος, πάντα κάτι σε ανατρέπει. Εκεί που σκέφτεσαι πως όλα πάνε καλά, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου τα δεδομένα αλλάζουν. Ο κόσμος φεύγει κάτω απ’ τα πόδια σου. Καμιά φορά πιστεύεις πως ο Θεός μας τιμωρεί για την αλαζονεία […]
Καταραμένη λογική…
Αποθαρρύνει τις ελπίδες. Σβήνει τα όνειρα. Μου λέει «Πάψε!» Η ζωή είναι δύσκολη, Γεμάτη πόνο, φόβο, θλίψη. Αχ! Καταραμένη λογική. Τύψεις συνειδήσεως για κάθε σφάλμα. Πρόσεξε! Όχι. Δε μαθαίνουμε απ’ τα λάθη. Μόνο πονάμε, πληγωνόμαστε. Μην πονέσεις! Πρόσεξε. Καταραμένη λογική. Περνά από κόσκινο τα συναισθήματά μου. Τούτο είναι λάθος. Μη νιώθεις, Μονάχα σκέψου. Η ζωή […]
Ερωτευμένη….
Ακούω ραδιόφωνο και τα τραγούδια μοιάζουν άγγελοι που ξέφυγαν από ψηλά κι ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση να μας ταξιδέψουν. Πόσο θα’θελα να ήσουν εδώ να ταξιδέψουμε μαζί. Να με νιώσεις, να μ’ ακούσεις… Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος. Ταυτίζεσαι με τους στίχους που μιλούν για ατελείωτες αγάπες και για πονεμένες καρδιές. Τα βράδια ακουμπισμένη σ’ […]
Πώς να σε χορτάσω…
Ρουφώ αχόρταγα κάθε φιλί, κάθε ανάσα σου, σαν να’ ναι η τελευταία που θα μοιραστείς μαζί μου. Πώς να σε χορτάσω; Κάθε μέρα μοιάζει πιο φωτεινή, κάθε αγκαλιά ιδανική και τα όνειρα τόσα πολλά, για να τ’ αφήσεις να χαθούν. Πώς να σε βαρεθώ; Κάθε στιγμή και μια καινούρια περιπλάνηση σε άγνωστα μονοπάτια που τα […]
Η αγάπη που σου’ χω…
Με πνίγει η τόση αγάπη που σου’ χω. Δε μ’ αφήνει ν’ αναπνεύσω, να ζήσω. Ένα χέρι που σφίγγει το λαιμό μου σαν τανάλια. Ξηλώνει με τη δύναμή του το μαργαριταρένιο περιδέραιο που μου χάρισες στην πρώτη μας επέτειο. Ασφυκτιώ σε ένα κορμί που δεν απέμεινε τίποτε δικό μου. Όλα σου ανήκουν. Σε σένα. Στην […]
Το τσίρκο
Ακροβάτες αιωρούνται μετέωροι στο κενό του νου μου, δίχως σχοινιά, δίχως δίχτυα ασφαλείας. Σε κόλπα ριψοκίνδυνα και νούμερα εντυπωσιακά, που τα παρακολουθείς με δέος και κομμένη την ανάσα. Σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο που κουβαλώ πάντα μαζί μου, μέσα μου και διασκεδάζει γηγενείς και οδοιπόρους. Θηριοδαμαστές πολεμούν να ορίσουν και να δαμάσουν τα ασίγαστα πάθη. Να […]
Μικρέ μου πρίγκιπα…
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]