Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Κόκκινο μελάνι στο χαρτί, αίμα που σταλάζει, δάκρυα, πόνος, λησμονιά. Γράμματα, καυτές αναμνήσεις ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί, χαραγμένα ως το θάνατο πέρα από τη λήθη. Κοφτερή λάμα, στιγμή που τη ζεις ξανά και ξανά ως το τέλος. Ζωή σαν παραμύθι, σαν νουβέλα. Έρως, πόλεμος, ταξίδι, συνάντηση με το Θεριστή, μελαγχολία, λήθαργος. Δαίμονες κι άγγελοι χορεύουν […]
Έμαθα ν’αγαπώ τη μοναξιά μου Και τη σιωπή, Ένα μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο, Ένα κατακοκκινο γεράνι, Κι ένα οποιοδήποτε βιβλίο. Κοίταξέ με! Μου μοιάζεις… Έμαθες ν’αγαπας τα παραμύθια και τα άλικα τριαντάφυλλα, Το νερό και την αίσθηση της άμμου στα πόδια σου Σε ατελείωτους περιπάτους στην παραλία, Έμαθες να αγαπάς και τους ανθρώπους Κι […]
Να θυμηθείς… να σκεπάσεις με ένα λευκό σεντόνι τους καθρέφτες του σπιτιού. Να μη βλέπεις στο είδωλό σου την απόγνωση και τη θλίψη στα μάτια – αυτά που ποτέ δε γελούν όσο τρανταχτό κι αν είναι το γέλιο σου. Να θυμηθείς πως πρέπει να κρύψεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τα όνειρα που […]
Σώματα άδεια από ψυχή. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε γωνιές Πεταμένη μη ζεις. Ξέρω. Ο φόβος είναι δυνατός. Νίκησέ τον, αγάπη μου. Τριάντα αργύρια δε σου φτάνουν. Κάθε νύχτα μην πουλιέσαι. Το κορμί σου φθείρεται Μα σκέψου την ψυχή. Μη γίνεις άδειο σώμα. Προαγωγός στο νου σου Μονάχη εσύ είσαι. Πάλεψέ τον. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε […]
Όλοι σου λεν πως η ζωή είναι μικρή. Κι όλα σου μοιάζουν να’ ναι ασήμαντα, πεζά. Αν τα τραγούδια σου φαίνονται δράκοι από τα παραμύθια Που βγάζουν φλόγες και την καρδιά σου καίνε, Κι αν σε ξεχάσαν, κι αν σε προσπέρασαν φίλοι κι αγάπες, Όταν νιώσεις μόνος μες στον καθρέφτη θα με βρεις. Αυτόν που […]
Αναρωτιέμαι τις νύχτες, όταν αδειάζει η ψυχή μου κι αφήνομαι στην αγκαλιά του Μορφέα. Αναρωτιέμαι, αν θα μπορούσε η αγάπη σου να γίνει δυνατή βροχή, ορμητικός χείμαρρος, ποτάμι που βουϊζει, θάλασσα βαθιά. Να ξεπλύνει την ψυχή μου από τις τόσες αμαρτίες που έχω να με βαραίνουν, να με πνίγουν. Φτάνει μονάχα η αγάπη, να μου […]