Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Πόσο δύσκολη λέξη η αποδοχή. Αν κοιτάξεις τριγύρω θα καταλάβεις ότι οι άνθρωποι δεν αποδέχονται μήτε τον ίδιο τους τον εαυτό. Πώς περιμένεις εσύ να αποδεχτούν κάποιον άλλο; Θα μου πεις μπορεί να φταίει που δεν κοιτάξαμε πρώτα μέσα μας για να γνωρίσουμε την ίδια μας την ύπαρξη. Ίσως κι ο αγώνας προς το ανύπαρκτο […]
Ήταν ένα όμορφος Σεπτέμβρης που πέταξα κυριολεκτικά για να σε βρω. Να βρω μία, μέχρι τότε άγνωστη, που κατάφερε να με αγγίξει σε μία απόσταση χιλίων χιλιομέτρων. Είχαμε κοινά, άλλα που μας πονούσαν και άλλα που απλά μας έδεναν. Είχες βγει από μία δέσμευση και δεν αναζητούσες μία άλλη, είχα άλλα σχέδια τότε. Αναπροσάρμοσα το […]
Υπάρχουν τελικά δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που νιώθουν έντονα και εκείνοι που δεν νιώθουν καθόλου. Στην πρώτη κατηγορία, … ανήκουν μάλλον όσοι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ερωτεύονται εύκολα και με πάθος αλλά ίσως όχι και τόση διάρκεια. Ερωτεύονται έναν ηθοποιό, πρωταγωνιστή μίας ρομαντικής ταινίας. Ερωτεύονται το γείτονα απέναντι που βγάζει κάθε πρωί βόλτα το […]
Πόσος καιρός έχει περάσει μήτε και ξέρω. Μα για δες… δε δίνω δεκάρα, δε με νοιάζει. Είναι ο χρόνος για μας αμελητέος παράγοντας, όπως κι όλοι οι εξωτερικοί που δε μας αφορούν, ποσοτικά ή ποιοτικά ορισμένοι. Πάντα με ενδιέφεραν μονάχα εκείνες οι μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια σου όταν χαμογελάς. Άλλο τίποτα δεν έχει […]
Κι έρχεται η στιγμή που δεν με νοιάζει πλέον αν μιλάμε όλη μέρα στο τηλέφωνο. Αν δεν με παίρνεις αγκαλιά κάθε φορά που με συναντάς. Αν έχεις κάποια άλλη φόντο στο κινητό σου και πρώτη επαφή στα “Αγαπημένα” σου. Διάολε, δε με νοιάζει καν με ποια κοιμάσαι το βράδυ. Το να βγαίνουμε συχνά και να […]
Μια ζωή αλητεία, μια ζωή σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι κι άλλα που μύριζαν λιβάνι στα χείλη σου. Μια ζωή άδεια ποτήρια ουίσκι παρατημένα στο τραπέζι. Μια ζωή ροκ μελωδίες που ούτε σε γέμιζαν ούτε αδιάφορο σε άφηναν, απλώς για λίγη συντροφιά στην οργή σου το ραδιόφωνο ούρλιαζε στα αυτιά σου και τα δικά μου. Μια […]
Δεν πιστεύω στα φαντάσματα, ούτε του παρελθόντος ούτε τα μετά θάνατον… Εσύ; Όταν το τέλος έρχεται το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να εξιδανικεύσεις τις στιγμές. Να γεμίσεις ένα κουτάκι με αναμνήσεις. Να τις πλάσεις με ποιητική στόφα και μπαμπακένια συννεφάκια. Να προσθέσεις λίγη ζάχαρη για να γλυκάνουν κι ίσως λίγη σοκολάτα για να […]
Τι κι αν περάσαν τόσα χρόνια; Εγώ μονάχα εσένα αγάπησα. Ανάμεσα στου σκακιού τα πιόνια Δίχως αιτία επαναστάτησα. Και τι με πέρασες εμένα; Ένα ανθρωπάκι χωρίς ψυχή, Που τριγυρνάει στα χαμένα Και τραγουδάει στη βροχή; Σήκωσες τ’ όπλο και πυροβόλησες Ίσια στη δική μου την καρδιά Μ’ οργή και μίσος, δε με συγχώρησες Και στο […]
Με ρώτησε: “Από πού έρχεσαι;”. Του απάντησα: “Έρχομαι από το όνειρο. Κρατώ ένα τριαντάφυλλο. Περπατώ στα σύννεφα. Εύχομαι τα όνειρα των ανθρώπων.”. Με ρώτησε: “Ποια είσαι;”. Του απάντησα: “Είμαι η βροχή. Δακρύζουν τα μάτια. Ποτίζω τους δρόμους. Κλαίω για τα χαμένα όνειρα των ανθρώπων.”. Με ρώτησε: “Μ’ αγαπάς;”. Του απάντησα: “Μακάρι να’ ξερα.”. Και πόνεσα. […]
Τι περιμένω μη με ρωτήσεις… Να φανείς μάλλον. Να μ’αγγίξεις. Ένα φιλί σου. Σαν τα παιδιά που κυνηγάνε λάθος όνειρα. Ας ξέρουν πως θα πληγωθούν. Δεν έχει σημασία. Ο έρωτας φτιάχτηκε για να’ναι λάθος Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τα ζητήματα καρδιάς. Ένα ποτήρι συντροφεύει τη μοναξιά Κι ενα τραγούδι που σε θυμίζει… Εσένα μόνο […]
Τ’ αστέρια χορεύουν μια ξέφρενη νύχτα Με νότες αγκαλιά παλιών τραγουδιών. Αγάπες που φεύγουν ποτέ σου μην κλάψεις. Γέλα μονάχα μ’αυτές που θα’ρθουν. Φωτογραφιές κοιτώ με γλυκές αναμνήσεις, Φιλίες, εκδρομές, χαμόγελα, αγάπες, τραγούδια. Στιγμές που πάγωσαν στο χρόνο μονάχα για’ μας. Θαρρώ πως θυμάσαι κι εσύ σαν κι εμένα Και πάντα όσα φύγαν ζητάς. Γελάει […]
Ακούω ραδιόφωνο και τα τραγούδια μοιάζουν άγγελοι που ξέφυγαν από ψηλά κι ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση να μας ταξιδέψουν. Πόσο θα’θελα να ήσουν εδώ να ταξιδέψουμε μαζί. Να με νιώσεις, να μ’ ακούσεις… Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος. Ταυτίζεσαι με τους στίχους που μιλούν για ατελείωτες αγάπες και για πονεμένες καρδιές. Τα βράδια ακουμπισμένη σ’ […]