Σ’ ένα θάλαμο παλιού νοσοκομείου, Με τοίχους βαμμένους θαλασσί, Παλιά, φθαρμένα, ξύλινα, λευκά ντουλάπια Και σπασμένα κομοδίνα γεμάτα γρατσουνιές. Σ’ ένα θάλαμο γεμάτο όνειρα κι ελπίδες, Που μπαινοβγαίνει κόσμος… Κόσμος πολύς. Επισκεπτήριο δίωρο. Να μοιραστείς τον πόνο, Μ’ αυτούς που σ’ αγαπάνε Κι έπειτα μοναξιά. Οι νοσοκόμες περνούν που και που με λίγη μορφίνη, Φερμένη […]