Στα φώτα του δρόμου που παλεύουν να ξανοίξουν την ομίχλη, μοιάζω φάντασμα που ταξιδεύει σε δρόμους χειμωνιάτικους, υγρούς, παραποτάμιους, σκοτεινούς. Μέσα σε ένα λευκό φουστάνι, θυμίζω μια νύφη που βγήκε από εφιάλτη, με τα μάτια μου δακρυσμένα και τη μάσκαρα να έχει μουτζουρώσει το πρόσωπό μου. Σε μισώ απόψε. Κλαίω μονάχα από θυμό, όχι από […]