Κάποτε μου’ πες ως τ’αστέρια θα με πας, γιατί οι αγάπες ζουν μονάχα εκεί ψηλά. Σε ξεχασμένους γαλαξίες, αστέρια με ασημόσκονες. Άπειρες νύχτες που φεγγίζουν στο κρεβάτι σου συντροφιά με αντανακλάσεις αχτίδων στο κορμί μου. Η δική μας η αγάπη σου είπα, δεν έχει ανάγκη απ’ αστέρια, μήτε φεγγάρια, μήτε ηλιοβασιλέματα. Ως το τέλος του […]