Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Κλισέ τίτλος, ξέρω, μα μετά από τόσο καιρό που βρίσκεται απέναντί μου, σκέφτηκα να γράψω για κάτι οικείο. Η αλήθεια είναι πως γράφτηκαν 2-3 κείμενα στο μεσοδιάστημα που είχαμε να τα πούμε. Αλλά προτίμησα να μείνουν στα άδυτα του σκληρού μου δίσκου, με την ελπίδα να χαθούν στο επόμενο format. Αυτά τα 2-3 κείμενα, δεν […]
– Γεια. Ενδιάμεσα έγραψα αρκετά κείμενα. Κείμενα που προσπαθούσαν να περάσουν με άμεσο τρόπο ένα μήνυμα. Αλλά σπανίως μου αρέσει αυτό, δηλαδή να το παίζω δάσκαλος στον κόσμο. Καθώς αυτό μπορεί να σήμαινε, πως έχω πάρει σωστές αποφάσεις σε ό, τι διδάσκω, πράγμα που δεν ισχύει. Μπορείς να βρεις πολλά κείμενα στο διαδίκτυο, σε ποικίλα […]
Μετά από ένα μεγάλο event, με πολύ κοινωνικοποίηση, γνωρίζοντας άξιους ανθρώπους (και μη), μαθαίνοντας, φορτώνοντας ιδέες και δημιουργώντας μεγαλεπήβολα σχέδια, παρατηρώ τις εικόνες έξω από το παράθυρο επιστρέφοντας στο σπίτι. Λαμπιόνια, στολισμοί, κόσμος που αναζητά τα δώρα του από εργαζόμενους που δουλεύουν αυτή και την επόμενη Κυριακή. Μαγευτικές εικόνες για εκείνους και εκείνες που εντυπωσιάζονται […]
Μια ζωή αλητεία, μια ζωή σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι κι άλλα που μύριζαν λιβάνι στα χείλη σου. Μια ζωή άδεια ποτήρια ουίσκι παρατημένα στο τραπέζι. Μια ζωή ροκ μελωδίες που ούτε σε γέμιζαν ούτε αδιάφορο σε άφηναν, απλώς για λίγη συντροφιά στην οργή σου το ραδιόφωνο ούρλιαζε στα αυτιά σου και τα δικά μου. Μια […]
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]