Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Καθισμένη στην απόμερη γωνιά της μοναξιάς που δημιούργησε το μυαλό μου για να αμύνεται στις επιθέσεις των συναισθημάτων απολαμβάνω με απάθεια τη ζωή. Γύρω χιλιάδες ανθρώπων νιώθουν απόγνωση, απελπισία, πόνο, έρωτα, αγάπη, χαρά… Πόσο μικροί μου φαίνονται… πόσο αδύναμοι! Δεν έχουν ιδέα πόση δύναμη κρύβει η δική μου φαινομενική σκληρότητα, η δική μου φαινομενική απάθεια… […]
Μη φύγεις ποτέ από εδώ ήταν τα τελευταία λόγια που σου είπα. Για να’χω κάτι να θυμάμαι, κάπου να πιαστώ, να γαντζωθώ στις δύσκολες στιγμές μου. Γεννιόμαστε μόνοι, πεθαίνουμε μόνοι. Μα εγώ έχω εσένα. Γι’ αυτό σου λέω μη φύγεις ποτέ από εδώ. Γιατί μια σκέψη, μια εικόνα, μια ανάμνηση, ο ήχος της φωνής σου […]
Δεν είσαι εδώ ούτε κι απόψε όσο κι αν η ανάγκη φωνάζει μέσα στο μυαλό μου. Όσο κι αν ο κόμπος στο λαιμό γίνεται θηλιά και με πνίγει. Όσο κι αν το παράπονο στην καρδιά μου παγιδεύει τα όνειρα. Είναι αργά για να αλλάξεις. Κάποιο άλλο πρόσωπο στο νου σου ζωγραφίζεται. Κάποιο άλλο φιλί αλητεύει […]
Αύγουστος. Έρημη η πόλη. Στο δρόμο δυο τρεις που ξέμειναν εδώ. Ο ήλιος καίει. Μαζί μ’ αυτούς ξέμεινες κι εσύ. Ο ήλιος σας καίει. Σας καίει γιατί μαζί με την πόλη κι η ψυχή είναι έρημη. Έλα τώρα. Το ήξερες κι εσύ πριν το πω εγώ. Μην κλαις. Μια διαπίστωση ήταν. Μην κλαις. Μην κάνεις […]
Αναμνήσεις, Πυγολαμπίδες σε σκοτάδια βαριά Ανοίγουν φώτα σε γωνιές του μυαλού σου. Πράγματα που κλειδώνεις στα συρτάρια Μαζί με αγάπες, στιγμές και γέλια. Όχι δεν είναι το τέλος του κόσμου Αλλά ξυπνούν οι θύμησες. Τα κρύα βράδια δίπλα στη φωτιά που τρεμοπαίζει, Τις νύχτες που το κρεβάτι σου είναι άδειο, Όταν ζητάς μια αγκαλιά, ένα […]
Είναι φορές, που ενώ τριγύρω είναι τόσοι πολλοί, αισθάνεσαι μόνος. Τόσο μόνος… Όταν νομίζεις πως είσαι ευτυχισμένος, πάντα κάτι σε ανατρέπει. Εκεί που σκέφτεσαι πως όλα πάνε καλά, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου τα δεδομένα αλλάζουν. Ο κόσμος φεύγει κάτω απ’ τα πόδια σου. Καμιά φορά πιστεύεις πως ο Θεός μας τιμωρεί για την αλαζονεία […]
Ακροβάτες αιωρούνται μετέωροι στο κενό του νου μου, δίχως σχοινιά, δίχως δίχτυα ασφαλείας. Σε κόλπα ριψοκίνδυνα και νούμερα εντυπωσιακά, που τα παρακολουθείς με δέος και κομμένη την ανάσα. Σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο που κουβαλώ πάντα μαζί μου, μέσα μου και διασκεδάζει γηγενείς και οδοιπόρους. Θηριοδαμαστές πολεμούν να ορίσουν και να δαμάσουν τα ασίγαστα πάθη. Να […]
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]
Κόκκινο μελάνι στο χαρτί, αίμα που σταλάζει, δάκρυα, πόνος, λησμονιά. Γράμματα, καυτές αναμνήσεις ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί, χαραγμένα ως το θάνατο πέρα από τη λήθη. Κοφτερή λάμα, στιγμή που τη ζεις ξανά και ξανά ως το τέλος. Ζωή σαν παραμύθι, σαν νουβέλα. Έρως, πόλεμος, ταξίδι, συνάντηση με το Θεριστή, μελαγχολία, λήθαργος. Δαίμονες κι άγγελοι χορεύουν […]