Έχει πανσέληνο απόψε, και μου λείπει η αγκαλιά σου. Να με κρατούσες σφιχτά… εσύ εγώ και η ροζ fleece κουβερτούλα μου. Αγκαλιά στον καναπέ, μπροστά στο παράθυρο, να κοιτάμε το γεμάτο φεγγάρι και ακριβώς από κάτω το δίδυμο αδερφάκι του. Αυτό που μόνο εμείς μπορούμε να δούμε. Από το μπαλκόνι μας. Αυτό το δίδυμο φεγγάρι […]
Κάτω απ’ την πανσέληνο
Ένα ολόγιομο φεγγάρι φωτίζει πάνω από στέγες και ταράτσες την πόλη, κι εγώ αποκαμωμένη, κάτω από την πράσινη τέντα του μπαλκονιού, μιας παλιάς γκρίζας πολυκατοικίας, που το φάρδος του μόλις χωρά την καρέκλα μου, ψάχνω να πάρω λίγο από το άρωμά του. Τριγυρισμένη από μικρές πρασινάδες, φυτεμένες σε γλάστρες, κρεμασμένες στην κουπαστή του μπαλκονιού ή […]