Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ομόνοια, Ξενοδοχείο φτηνό στεγάζει χαμένα όνειρα. Πόρνη ζωή. Αγορασμένοι έρωτες, Πληρωμένες αγάπες. Δωμάτια χωρίς θέα… Λίγες στιγμές ψεύτικο πάθος. Πουλημένη ψυχή στο διάολο Κι η κόλαση αργή, καθημερινή. Βρώμικα στρώματα. Εργοστάσιο ακριβοπληρωμένων επαφών. Λεηλατημένα κορμιά κι η ψυχή ακόμα ζωντανή. Πονάει…
Σώματα άδεια από ψυχή. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε γωνιές Πεταμένη μη ζεις. Ξέρω. Ο φόβος είναι δυνατός. Νίκησέ τον, αγάπη μου. Τριάντα αργύρια δε σου φτάνουν. Κάθε νύχτα μην πουλιέσαι. Το κορμί σου φθείρεται Μα σκέψου την ψυχή. Μη γίνεις άδειο σώμα. Προαγωγός στο νου σου Μονάχη εσύ είσαι. Πάλεψέ τον. Σε λεωφόρους, δρόμους, Σε […]