Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Το βράδυ στο μπαλκόνι ή την ταράτσα ο παππούς θα σου μάθει τους αστερισμούς. Το’ ξερες εσύ πως ίσως τ’ αστέρια που βλέπεις να μην υπάρχουν πια; Κάποια είναι τόσο μακριά που ακόμη κι αν έσβησαν ήδη, ίσως εσύ να μην το μάθεις ποτέ όσο ζεις. Ακούγεται πικρό κι όμως τόσο αληθινό. Άλλα βράδια η […]
Γράμμα για σένα που είσαι μακριά. Έφυγες. Με άφησες. Ό, τι ήταν να κάνεις το έκανες, είχες πει. Μπορώ και μόνη μου τώρα, είχες πει. “Θα τα πούμε σύντομα.”, είχες πει. Με άφησες δυνατή. Χαρούμενη. Μα είμαι σίγουρη πως στην τελευταία αγκαλιά, ήξερες πως θα σε χρειαζόμουν πάλι σύντομα. Γιατί κάθε φορά η χαρά μου […]
Μπροστά μου απλωμένο ένα παιδικό, χρωματιστό παζλ με τις πριγκίπισσες των κινουμένων σχεδίων που όλοι αγαπήσαμε σαν παιδιά. Αυτό το παζλ με βάζει σε σκέψεις… Τι είναι ένα παζλ; Ένα παιχνίδι θα μου πεις… Ένα παιχνίδι με μικρά, μικρά, άλλες φορές μικροσκοπικά, διαφορετικά, άνισα σκόρπια κομματάκια στο πάτωμα του δωματίου αραδιασμένα, που αν βρεις ποια […]