Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Με σκέφτεσαι συχνά. Αναπολείς στιγμές του παρελθόντος. Ονειρεύεσαι ξύπνιος πώς θα ήταν αν ήσουν τώρα εδώ. Τι θα ήθελες να μου πεις, τι θα ήθελες να κάνεις… Πως θα με άγγιζες δειλά, πως θα προσπαθούσες να με φιλήσεις, φοβισμένος για την πιθανή αντίδραση. Με σκέφτεσαι συχνά και σου λείπω. Λείπει η ανάσα μου σα χάδι […]
Πόσος καιρός έχει περάσει μήτε και ξέρω. Μα για δες… δε δίνω δεκάρα, δε με νοιάζει. Είναι ο χρόνος για μας αμελητέος παράγοντας, όπως κι όλοι οι εξωτερικοί που δε μας αφορούν, ποσοτικά ή ποιοτικά ορισμένοι. Πάντα με ενδιέφεραν μονάχα εκείνες οι μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια σου όταν χαμογελάς. Άλλο τίποτα δεν έχει […]
Προσωπικά, δεν βάζω σχεδόν ποτέ στόχους όταν ξεκινάει ο καινούργιος χρόνος. Είναι μια διαδικασία που κάνω στα γενέθλια μου. Για μένα τότε ολοκληρώνεται ένας χρόνος στην ζωή μου και ξεκινάει ο επόμενος. Πολύς κόσμος όμως, το κάνει στην αλλαγή του χρόνου αυτό. Κι επειδή σαν άνθρωπος, με ενδιαφέρει συνέχεια να βάζω καινούργιους στόχους, να εξελίσσομαι […]
Μου μιλάς, αλλά δεν ξέρω αν θέλω να σε ακούσω. Οι άνθρωποι προχωράνε. Η ζωή η ίδια προχωράει. Ο χρόνος περνάει. Κι ο δικός μου ήταν πάντοτε πολύ περιορισμένος, για να αναλώνεται και να έχει τη διάθεση να περιμένει. Βιαστική πάντοτε και πεινασμένη για ζωή. Με ένα μόνιμο άγχος, να προλάβουμε να τα ζήσουμε όλα. […]
Κρύβεσαι αστεία πίσω από το σκόπευτρο μιας φωτογραφικής μηχανής, παλεύοντας να καδράρεις και να απαθανατίσεις στιγμές. Να τις κρατήσεις ζωντανές στο χρόνο και στη μνήμη, να γλιτώσουν τη λήθη. Ψάχνεις θέματα, προβάρεις κανόνες. Προσέχεις το φωτισμό, ρυθμίζεις την ταχύτητα του κλείστρου. Εστιάζεις, περιστρέφεις το φακό, με το δάχτυλό σου στο κουμπί έτοιμος για τη λήψη. […]