Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Έρωτας είναι… είπε μια μέρα και χαμογέλασα. Θυμήθηκα πως ήταν όταν ένιωθα εγώ τον έρωτα. Όταν ανέπνεα για αυτόν. Όταν κοιμόμουν και ξυπνούσα με τη σκέψη του. Όταν ονειρευόμουν. Μα πόσο έντονο αυτό το συναίσθημα, που σου φέρνει έναν άλλο χείμαρρο μπερδεμένων συναισθημάτων. Δεν ξέρεις τι θες. Δεν ξέρεις τι κάνεις. Δεν έχεις τον έλεγχο. […]
Δε σου είπα ποτέ πόσο φοβάμαι. Σε κοίταζα πάντα και λίγο αφ’ υψηλού. Από τη μία αναθρεμμένη βασίλισσα, μαθημένη και λιγάκι με υπηκόους και τα χατήρια της καλά καμωμένα και τον κόσμο ολάκερο στα πόδια της, αν θέλει να τον κλωτσήσει. Από την άλλη να σε ξέρω τόσο καλά, εσένα, τον άγνωστο, να σε διαβάζω […]
Μικρή λάτρευα τα παραμύθια. Έτσι ονειροπόλα όπως ήμουν, με συνέπαιρναν οι ιστορίες αγάπης, τ’ άσπρα άλογα και τα κάστρα. Ακόμα και η κακιά μάγισσα δεν ήταν και τόσο κακιά για μένα. Ποιος ξέρει τι πληγωμένη ψυχή ήταν και αυτή. Η ασχήμια είναι ένα προσωπείο που κρύβει πόνο, θλίψη κι απογοήτευση. Ναι. Πίστευα στο ένα μικρό, […]
Στα μάτια σου η θλίψη κι η οργή, στα δικά μου ο φόβος κι η απόγνωση. Μέσα σου η προδοσία, μέσα μου κενό. Στα χρόνια που πέρασαν άφησαν ρωγμές η καθημερινότητα κι η ρουτίνα, τώρα μία μία ανοίγουν και η ραγισμένη αγάπη μας σπάει σε χίλια κομμάτια. Κι όμως σ’ αγάπησα τόσο πολύ, μόνο που […]
Δεν πιστεύω στα φαντάσματα, ούτε του παρελθόντος ούτε τα μετά θάνατον… Εσύ; Όταν το τέλος έρχεται το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να εξιδανικεύσεις τις στιγμές. Να γεμίσεις ένα κουτάκι με αναμνήσεις. Να τις πλάσεις με ποιητική στόφα και μπαμπακένια συννεφάκια. Να προσθέσεις λίγη ζάχαρη για να γλυκάνουν κι ίσως λίγη σοκολάτα για να […]
Τι κι αν περάσαν τόσα χρόνια; Εγώ μονάχα εσένα αγάπησα. Ανάμεσα στου σκακιού τα πιόνια Δίχως αιτία επαναστάτησα. Και τι με πέρασες εμένα; Ένα ανθρωπάκι χωρίς ψυχή, Που τριγυρνάει στα χαμένα Και τραγουδάει στη βροχή; Σήκωσες τ’ όπλο και πυροβόλησες Ίσια στη δική μου την καρδιά Μ’ οργή και μίσος, δε με συγχώρησες Και στο […]
Δεν είσαι εδώ ούτε κι απόψε όσο κι αν η ανάγκη φωνάζει μέσα στο μυαλό μου. Όσο κι αν ο κόμπος στο λαιμό γίνεται θηλιά και με πνίγει. Όσο κι αν το παράπονο στην καρδιά μου παγιδεύει τα όνειρα. Είναι αργά για να αλλάξεις. Κάποιο άλλο πρόσωπο στο νου σου ζωγραφίζεται. Κάποιο άλλο φιλί αλητεύει […]
Κάποτε μου’ πες ως τ’αστέρια θα με πας, γιατί οι αγάπες ζουν μονάχα εκεί ψηλά. Σε ξεχασμένους γαλαξίες, αστέρια με ασημόσκονες. Άπειρες νύχτες που φεγγίζουν στο κρεβάτι σου συντροφιά με αντανακλάσεις αχτίδων στο κορμί μου. Η δική μας η αγάπη σου είπα, δεν έχει ανάγκη απ’ αστέρια, μήτε φεγγάρια, μήτε ηλιοβασιλέματα. Ως το τέλος του […]