Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Οι άντρες όπως πολύ καλά ξέρουμε είναι μεγάλα μωρά, όπως και επίσης και τα γαϊδούρια όσο μεγαλύτερα τόσο πιο χαζά. Ξεκινάμε το countdown της σημαντικότερης σχέσης σου, με συγκεκριμένη σειρά. Προσοχή! Επαναλαμβάνω… “με τη συγκεκριμένη σειρά”. Αυτής της σχέσης που θέλεις πάσα θυσία να κρατήσεις ζωντανή. Για πάντα… Αυτής της σχέσης που θα χάσεις τον […]
Σε λένε Ζαχαρία και σε φωνάζουν Ζακ. Με λένε Ευαγγελία και με φωνάζουν Εβελίνα. Είσαι οροθετικός, ως τώρα έχω υπάρξει τυχερή κι είμαι καλά. Είσαι χρήστης ναρκωτικών, δεν τα άγγιξα ποτέ. Είσαι γκέι, είμαι στρέιτ. Άρα είμαι άριστη. Κομμάτι μιας άριας φυλής. Κανονική. Λευκή. Αστή… Μάλλον είμαι τυχερή και ντρέπομαι συχνά γι αυτό. Ποιος νοιάζεται […]
ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ Πεταμένα πράγματα δεξιά κι αριστερά, ατάκτως ειρημένα, που ποτέ δεν ξέρεις ποιανού είναι και ποιος τα άφησε εκεί. Βρακιά κρεμασμένα απ’ το πολύφωτο, που δεν ξεκρεμιούνται ποτέ, γιατί κανένας δεν τα φτάνει. Άπλυτα πιάτα, μπάλες με σκόνη στις γωνίες και ξεχασμένα φαγητά στο ψυγείο. Άσε που πρέπει να δίνεις και κάτι απ’ το υστέρημα […]
Στην Ελλάδα είχαμε ανέκαθεν καλή σχέση με τις τσέπες μας. Βάζαμε συχνά το χέρι “στην τσέπη”( μέχρι πρότινος), για να κεράσουμε την παρέα και να περάσουμε καλά, είχαμε πάντα στο τσεπάκι μια λύση για όλα, κάποιοι είχαν και έχουν ειδικότητα να ”τσεπώνουν” και εξ αυτού και την άνεση να έχουν ”γεμάτη” φουσκωμένη ή τρύπια τσέπη […]
Όποιος τιμωρείται, δεν είναι πια εκείνος που έχει κάνει την πράξη. Είναι πάντα ο αποδιοπομπαίος τράγος. είπε κάποτε ο Νίτσε… Σκεφτόμουν έντονα τι σου αξίζει να πάθεις, πώς να τιμωρηθείς για όσα έχω νιώσει, έχω ζήσει, για τις στιγμές που έκλαψα, που μούσκεψε το μαξιλάρι μου από τα δάκρυα, για την ανάσα μου που κοβόταν […]
Θέλω να σου διηγηθώ μια παραβολή, για διδακτικούς σκοπούς. Ήσουν, λέει, με έναν άνθρωπο που σου θύμιζε τον εαυτό σου και είχε τα ίδια πάθη με σένα για την ελευθερία και για να ταξιδέψει τον κόσμο. Στην αρχή απόρησες πως τον έφερε η ζωή στο δρόμο σου, πώς γίνεται να υπάρχει κάποιος σαν αυτόν και […]
Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται κάτι πριν το πουν. Κάποιοι που πετούν τις λέξεις, που σχηματίζουν θανατηφόρες προτάσεις χωρίς φίλτρα. Άνθρωποι έντονοι, παθιασμένοι με τη ζωή, με την οπτική τους, με την άποψή τους. Είναι αυτοί που δεν θα πάψουν να υποστηρίζουν την πλευρά τους ο κόσμος να χαλάσει. Αυτοί που λες ότι το […]
Το κουβαλάω συνεχώς πάνω μου όπου κι αν πάω. Άρχισα να το ακούω να το αναφέρουν σε κάτι ιμιτασιόν συζητήσεις οι γονείς μου όταν ήμουν έφηβη. Τώρα που ήδη ξέρω αρκετά γι αυτό γεννάται πάλι η ίδια απορία στο κεφάλι μου. Τι είναι επιτέλους αυτό το υποσυνείδητο? Μα είναι δικό μου, μού ανήκει. Είναι κτήμα […]
Φέτος στα γενέθλιά μου αποφάσισα, ότι τα χρόνια περνούν και ναι μεν δε μου λείπει κάτι αλλά θέλω τόσα πολλά… Θέλω λέω να ζήσω. Και τι θα πει αυτό; Θα πει θέλω να ταξιδέψω τον κόσμο, θέλω να γνωρίσω ανθρώπους, κουλτούρες, να βιώσω νέες εμπειρίες, να ονειρευτώ! Για αυτό και φτιάχτηκε η λίστα. Μην τρομάζεις… […]
Ολοένα ρωτάς γιατί. Δεν μπορείς λες να καταλάβεις. Πολύ φοβάμαι πως δε σε ένοιαξε ποτέ στ’ αλήθεια. Απλά θέλεις να έχεις άποψη για όλα και οποιαδήποτε άποψη διαφορετική από τη δική σου είναι παράδοξη, απίστευτη, μάλλον χαζή. Κοιτάζεις την εφημερίδα σου κάπως αφηρημένα και τάχα με κάποιον στοχασμό μου λες… “Πολλές αυτοκτονίες. Γιατί; Κρίμα, ρε […]
Φέτος, τα’ φερε «κάπως» η ζωή (πάντα κάπως τα φέρνει η άτιμη) και αποφάσισα να διεκπεραιώσω την καλοκαιρινή σεζόν σε ένα ξενοδοχείο στην Χαλκιδική. Με την τεράστια προϋπηρεσία μου και την αδιαμφισβήτητα εκλεπτυσμένη επαγγελματική μου πείρα, αποφάσισα να στραφώ σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων και πάνω (σόρρυ, πάλι ξέχασα ότι δεν υπάρχει πιο πάνω… αν βέβαια […]
Αγαπημένη μου κατάθλιψη, σου γράφω γιατί θα ήθελα να ξέρεις πως έχω αρχίσει να σε ξεπερνάω. Μπορεί να είσαι δυνατή, να με είχες παγιδεύσει επιδέξια όπως η αράχνη το θύμα της, αλλά η δική μου δύναμη είναι μεγαλύτερη. Θα ήθελα να ξέρεις πως βρήκα τη δύναμη σήμερα να χαμογελάσω, έστω για λίγο. Το μαύρο χρώμα […]