Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Δε σου είπα ποτέ πόσο φοβάμαι. Σε κοίταζα πάντα και λίγο αφ’ υψηλού. Από τη μία αναθρεμμένη βασίλισσα, μαθημένη και λιγάκι με υπηκόους και τα χατήρια της καλά καμωμένα και τον κόσμο ολάκερο στα πόδια της, αν θέλει να τον κλωτσήσει. Από την άλλη να σε ξέρω τόσο καλά, εσένα, τον άγνωστο, να σε διαβάζω […]
Βαδίζω σε ένα μονοπάτι μοναχικό, χαμένη στις σκέψεις μου, σε όνειρα που έκανα από παιδί κι όλο φοβάμαι πως τα πρόδωσα, τα ξέχασα, τα άφησα πίσω. Μεγαλώνω, μαμά. Δεν είμαι πια παιδί και φοβάμαι. Δε γερνάω. Αλλά μεγαλώνω κι ο κόσμος δε με ρωτάει τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Ενήλικο παιδί με λες. Κάπου στα […]
Κρύβεσαι αστεία πίσω από το σκόπευτρο μιας φωτογραφικής μηχανής, παλεύοντας να καδράρεις και να απαθανατίσεις στιγμές. Να τις κρατήσεις ζωντανές στο χρόνο και στη μνήμη, να γλιτώσουν τη λήθη. Ψάχνεις θέματα, προβάρεις κανόνες. Προσέχεις το φωτισμό, ρυθμίζεις την ταχύτητα του κλείστρου. Εστιάζεις, περιστρέφεις το φακό, με το δάχτυλό σου στο κουμπί έτοιμος για τη λήψη. […]
Είμαι σταματημένη σε ένα φανάρι του περιφερειακού, με τον παλιό, γαλάζιο, πολυταξιδεμένο σκαραβαίο μου. Παρατηρώ γύρω μου να μαρσάρουν επιδεικτικά, χαζογελώντας, άντρες όλων των ηλικιών με τα παιχνιδάκια τους. Προεκτείνουν κάπως τον ανδρισμό τους ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν… Ένα μικροσκοπικό, ελαφρώς εναλλακτικό άρα χαζό κορίτσι με ένα ηλικιωμένο αυτοκίνητο. Όμως για μένα κρατά ακόμη την […]
Βράδια σαν το αποψινό, που δε με παίρνει πάλι ο ύπνος – γιατί σκέφτομαι κι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά, γιατί η καρδιά μου χτυπά δυνατά – σου γράφω για να σου πω πως είμαι, τι κάνω… Η κάθε μέρα πιο έντονη σε συγκινήσεις, κάθε φορά γίνομαι πιο δυνατή. Δεν έχω καθόλου χρόνο. Δε θέλω […]
Καλοκαιρινές καυτές μέρες υπνωτίζουν σιγά σιγά το μυαλό μου. Ενώ σειρήνες φωνάζουν στ’ αυτιά μου, ν’ αποδράσω από τα δεσμά μου, να τρέξω κοντά τους. Να μείνω για πάντα συντροφιά τους. Στα χείλη μου, η γεύση της αλμύρας από το κορμί σου το αγαλματένιο. Να το λούζει ο ήλιος. Κι ένας μικρός πόνος απ’ τ’ […]
Στα μάτια σου η θλίψη κι η οργή, στα δικά μου ο φόβος κι η απόγνωση. Μέσα σου η προδοσία, μέσα μου κενό. Στα χρόνια που πέρασαν άφησαν ρωγμές η καθημερινότητα κι η ρουτίνα, τώρα μία μία ανοίγουν και η ραγισμένη αγάπη μας σπάει σε χίλια κομμάτια. Κι όμως σ’ αγάπησα τόσο πολύ, μόνο που […]
Μια ζωή ολόκληρη κρύβεσαι. Από όλους, από όλα, από τον εαυτό σου τον ίδιο. Στα παιδικά σου χρόνια, για εκείνο το βάζο που έσπασες, μη σε μαλώσουν. Στην εφηβεία, ένα τσιγάρο στα κλεφτά στις τουαλέτες του σχολείου. Στα δεκαοκτώ, ένας κρυφός έρωτας. Οι γονείς σου θα τρελαίνονταν από την αγωνία που έμπλεξες με εκείνον τον […]
Στα αυτιά μου βουΐζει η φωνή σου να μου λέει πως η ζωή είναι άσπρη και μαύρη, ούτε καν κάποια απόχρωση του γκρι. Η απολυταρχία σου και η ισχυρογνωμοσύνη σου, με κάνουν να φοβάμαι πως λάθος πίστευα τόσα χρόνια ρομαντικά κι αιθέρια πλασμένο τούτο τον κόσμο. Ο χαρακτήρας μου εύπλαστος πηλός στα χέρια σου, ενώ […]
Μίλησέ μου, τις νύχτες εκείνες που σε πνίγει η σιωπή. Μίλησέ μου, τις ώρες εκείνες που οι λυγμοί δυναμώνουν. Μίλησέ μου, τις μέρες εκείνες που φοβάσαι απ’ το σπίτι να βγεις. Μίλησέ μου, τις στιγμές που η ανάγκη κραυγάζει στο στήθος σου. Κι αν πνίγεσαι, κι αν πονάς, κι αν φοβάσαι, εδώ είμαι… Μίλησέ μου… […]
Καθώς παρατηρώ τον ουρανό να σκοτεινιάζει, τα σύννεφα να εξαφανίζουν, να καταπίνουν σχεδόν τον ήλιο, ακούω ένα θόρυβο υπόκωφο. Περιμένω να ξεκινήσει μια δυνατή βροχή. Μην ξεχνάς πως δεν φοβάμαι τους κεραυνούς και τις αστραπές στον ορίζοντα. Σήμερα θα αφήσω ανοιχτό το παραθυρό μου για να φέρει ο αέρας μέσα τις στάλες της βροχής. Βαρέθηκα […]
Μια ζωή αλητεία, μια ζωή σβησμένα τσιγάρα στο τασάκι κι άλλα που μύριζαν λιβάνι στα χείλη σου. Μια ζωή άδεια ποτήρια ουίσκι παρατημένα στο τραπέζι. Μια ζωή ροκ μελωδίες που ούτε σε γέμιζαν ούτε αδιάφορο σε άφηναν, απλώς για λίγη συντροφιά στην οργή σου το ραδιόφωνο ούρλιαζε στα αυτιά σου και τα δικά μου. Μια […]