Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Τι κι αν περάσαν τόσα χρόνια; Εγώ μονάχα εσένα αγάπησα. Ανάμεσα στου σκακιού τα πιόνια Δίχως αιτία επαναστάτησα. Και τι με πέρασες εμένα; Ένα ανθρωπάκι χωρίς ψυχή, Που τριγυρνάει στα χαμένα Και τραγουδάει στη βροχή; Σήκωσες τ’ όπλο και πυροβόλησες Ίσια στη δική μου την καρδιά Μ’ οργή και μίσος, δε με συγχώρησες Και στο […]
Μη φύγεις ποτέ από εδώ ήταν τα τελευταία λόγια που σου είπα. Για να’χω κάτι να θυμάμαι, κάπου να πιαστώ, να γαντζωθώ στις δύσκολες στιγμές μου. Γεννιόμαστε μόνοι, πεθαίνουμε μόνοι. Μα εγώ έχω εσένα. Γι’ αυτό σου λέω μη φύγεις ποτέ από εδώ. Γιατί μια σκέψη, μια εικόνα, μια ανάμνηση, ο ήχος της φωνής σου […]
Με ρώτησε: “Από πού έρχεσαι;”. Του απάντησα: “Έρχομαι από το όνειρο. Κρατώ ένα τριαντάφυλλο. Περπατώ στα σύννεφα. Εύχομαι τα όνειρα των ανθρώπων.”. Με ρώτησε: “Ποια είσαι;”. Του απάντησα: “Είμαι η βροχή. Δακρύζουν τα μάτια. Ποτίζω τους δρόμους. Κλαίω για τα χαμένα όνειρα των ανθρώπων.”. Με ρώτησε: “Μ’ αγαπάς;”. Του απάντησα: “Μακάρι να’ ξερα.”. Και πόνεσα. […]
Δεν είσαι εδώ ούτε κι απόψε όσο κι αν η ανάγκη φωνάζει μέσα στο μυαλό μου. Όσο κι αν ο κόμπος στο λαιμό γίνεται θηλιά και με πνίγει. Όσο κι αν το παράπονο στην καρδιά μου παγιδεύει τα όνειρα. Είναι αργά για να αλλάξεις. Κάποιο άλλο πρόσωπο στο νου σου ζωγραφίζεται. Κάποιο άλλο φιλί αλητεύει […]
Σ’ ένα απ’ τα πλοία της γραμμής, Κοιτώντας τη θάλασσα, Καθισμένη δίπλα στο παράθυρο, Φεύγω Μακριά σου. Μακριά απ’ όλα – Απ’ όσα με πλήγωσαν, Απ’ όσα μου πες ψέματα, Απ’ τα παραμύθια που πίστεψα Πώς θα ζήσω, Που πίστεψα πως θα’ ναι αληθινά. Ο θαλασσινός αγέρας Χαϊδεύει το πρόσωπό μου, Μου φέρνει λόγια ανθρώπων, […]
Αύγουστος. Έρημη η πόλη. Στο δρόμο δυο τρεις που ξέμειναν εδώ. Ο ήλιος καίει. Μαζί μ’ αυτούς ξέμεινες κι εσύ. Ο ήλιος σας καίει. Σας καίει γιατί μαζί με την πόλη κι η ψυχή είναι έρημη. Έλα τώρα. Το ήξερες κι εσύ πριν το πω εγώ. Μην κλαις. Μια διαπίστωση ήταν. Μην κλαις. Μην κάνεις […]
Ήθελα να κλέψω το φεγγάρι Και να το καρφώσω, ασημένια χτένα, Πάνω στα χρυσά σου μαλλιά, Μα τότε ο ουρανός δε θα’ χε φεγγάρι. Ήθελα να πάρω τ’ αστέρια Και να στα χαρίσω, χρυσαφένια δώρα, Μες στην ανθοστόλιστη αγκαλιά σου, Μα τότε ο ουρανός δε θα’ χε αστέρια. Θέλησα να στραγγίξω απ’ τον ήλιο το […]
Αναμνήσεις, Πυγολαμπίδες σε σκοτάδια βαριά Ανοίγουν φώτα σε γωνιές του μυαλού σου. Πράγματα που κλειδώνεις στα συρτάρια Μαζί με αγάπες, στιγμές και γέλια. Όχι δεν είναι το τέλος του κόσμου Αλλά ξυπνούν οι θύμησες. Τα κρύα βράδια δίπλα στη φωτιά που τρεμοπαίζει, Τις νύχτες που το κρεβάτι σου είναι άδειο, Όταν ζητάς μια αγκαλιά, ένα […]
Τι περιμένω μη με ρωτήσεις… Να φανείς μάλλον. Να μ’αγγίξεις. Ένα φιλί σου. Σαν τα παιδιά που κυνηγάνε λάθος όνειρα. Ας ξέρουν πως θα πληγωθούν. Δεν έχει σημασία. Ο έρωτας φτιάχτηκε για να’ναι λάθος Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τα ζητήματα καρδιάς. Ένα ποτήρι συντροφεύει τη μοναξιά Κι ενα τραγούδι που σε θυμίζει… Εσένα μόνο […]
Τ’ αστέρια χορεύουν μια ξέφρενη νύχτα Με νότες αγκαλιά παλιών τραγουδιών. Αγάπες που φεύγουν ποτέ σου μην κλάψεις. Γέλα μονάχα μ’αυτές που θα’ρθουν. Φωτογραφιές κοιτώ με γλυκές αναμνήσεις, Φιλίες, εκδρομές, χαμόγελα, αγάπες, τραγούδια. Στιγμές που πάγωσαν στο χρόνο μονάχα για’ μας. Θαρρώ πως θυμάσαι κι εσύ σαν κι εμένα Και πάντα όσα φύγαν ζητάς. Γελάει […]
Μέσα σ’ένα τρένο Ακούω ραδιόφωνο. Τραγούδια μικροί θλιμμένοι πρίγκιπες σε ταξιδεύουν στο άγνωστο. Θυμάσαι.. Όλα τα τραγούδια που γράφτηκαν για τρένα και ταξίδια, Αγάπες που σ’αφήνουν, Πράγματα που ξεχνάς, Ζωές που δεν έζησες ή δε ζεις, Το φύλακα άγγελο που έχασες Κάποτε… Κι ο καιρός μουντός, Σαν εκείνα τα φθινοπωρινά κάδρα στο σαλόνι του πατρικού […]
Είναι φορές, που ενώ τριγύρω είναι τόσοι πολλοί, αισθάνεσαι μόνος. Τόσο μόνος… Όταν νομίζεις πως είσαι ευτυχισμένος, πάντα κάτι σε ανατρέπει. Εκεί που σκέφτεσαι πως όλα πάνε καλά, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου τα δεδομένα αλλάζουν. Ο κόσμος φεύγει κάτω απ’ τα πόδια σου. Καμιά φορά πιστεύεις πως ο Θεός μας τιμωρεί για την αλαζονεία […]