Αποθαρρύνει τις ελπίδες. Σβήνει τα όνειρα. Μου λέει «Πάψε!» Η ζωή είναι δύσκολη, Γεμάτη πόνο, φόβο, θλίψη. Αχ! Καταραμένη λογική. Τύψεις συνειδήσεως για κάθε σφάλμα. Πρόσεξε! Όχι. Δε μαθαίνουμε απ’ τα λάθη. Μόνο πονάμε, πληγωνόμαστε. Μην πονέσεις! Πρόσεξε. Καταραμένη λογική. Περνά από κόσκινο τα συναισθήματά μου. Τούτο είναι λάθος. Μη νιώθεις, Μονάχα σκέψου. Η ζωή […]
Ερωτευμένη….
Ακούω ραδιόφωνο και τα τραγούδια μοιάζουν άγγελοι που ξέφυγαν από ψηλά κι ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση να μας ταξιδέψουν. Πόσο θα’θελα να ήσουν εδώ να ταξιδέψουμε μαζί. Να με νιώσεις, να μ’ ακούσεις… Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος. Ταυτίζεσαι με τους στίχους που μιλούν για ατελείωτες αγάπες και για πονεμένες καρδιές. Τα βράδια ακουμπισμένη σ’ […]
Γενέθλια
Οι μουσικοί του δρόμου γεμίζουν τον ατέλειωτο περίπατό μας με νότες που τρέχουν, γελούν και χορεύουν. Κλέβω ένα από τα κλειδιά του πενταγράμμου τους, για να ανοίξω τις πόρτες που οδηγούν στην καρδιά σου. Κρατώ το χέρι σου, τα δάχτυλά μας μπερδεμένα, ο κόσμος περπατά γύρω μας σκυφτός και σκυθρωπός. Γυρίζω να κοιτάξω τα μάτια […]
Κάποτε…
Κάποτε μου’ πες ως τ’αστέρια θα με πας, γιατί οι αγάπες ζουν μονάχα εκεί ψηλά. Σε ξεχασμένους γαλαξίες, αστέρια με ασημόσκονες. Άπειρες νύχτες που φεγγίζουν στο κρεβάτι σου συντροφιά με αντανακλάσεις αχτίδων στο κορμί μου. Η δική μας η αγάπη σου είπα, δεν έχει ανάγκη απ’ αστέρια, μήτε φεγγάρια, μήτε ηλιοβασιλέματα. Ως το τέλος του […]
Ομόνοια
Ομόνοια, Ξενοδοχείο φτηνό στεγάζει χαμένα όνειρα. Πόρνη ζωή. Αγορασμένοι έρωτες, Πληρωμένες αγάπες. Δωμάτια χωρίς θέα… Λίγες στιγμές ψεύτικο πάθος. Πουλημένη ψυχή στο διάολο Κι η κόλαση αργή, καθημερινή. Βρώμικα στρώματα. Εργοστάσιο ακριβοπληρωμένων επαφών. Λεηλατημένα κορμιά κι η ψυχή ακόμα ζωντανή. Πονάει…
Παραμύθια…
Ντυμένη στα λευκά η πριγκίπισσα, Φορώντας τις βαριές δαντέλες, τα αστραφτερά διαμάντια και την αγάπη της, Καρφιτσωμένα στα μαλλιά της μοσχομυριστά άνθη λεμονιάς, Στα χείλη το χαμόγελο ανυπόμονο, Το βλέμμα της αγνό, ερωτευμένο. Περπάτησε ένα κατακόκκινο χαλί, Πέρασε ανάμεσα από λευκά ξύλινα φανάρια με χοντρά λευκά κεριά, Αραδιασμένα στο πλάι του διαδρόμου, που διέσχισε, Στηριγμένη […]
Πώς να σε χορτάσω…
Ρουφώ αχόρταγα κάθε φιλί, κάθε ανάσα σου, σαν να’ ναι η τελευταία που θα μοιραστείς μαζί μου. Πώς να σε χορτάσω; Κάθε μέρα μοιάζει πιο φωτεινή, κάθε αγκαλιά ιδανική και τα όνειρα τόσα πολλά, για να τ’ αφήσεις να χαθούν. Πώς να σε βαρεθώ; Κάθε στιγμή και μια καινούρια περιπλάνηση σε άγνωστα μονοπάτια που τα […]
Η αγάπη που σου’ χω…
Με πνίγει η τόση αγάπη που σου’ χω. Δε μ’ αφήνει ν’ αναπνεύσω, να ζήσω. Ένα χέρι που σφίγγει το λαιμό μου σαν τανάλια. Ξηλώνει με τη δύναμή του το μαργαριταρένιο περιδέραιο που μου χάρισες στην πρώτη μας επέτειο. Ασφυκτιώ σε ένα κορμί που δεν απέμεινε τίποτε δικό μου. Όλα σου ανήκουν. Σε σένα. Στην […]
Βράδυ με φως καλοκαιριού
Είναι κάτι βράδια, αξημέρωτες αγάπες Που ενώ ο πόνος έχει γίνει συγκάτοικος στη μοναξιά, Ακόμη περιμένεις το φεγγάρι να γλιστρήσει κάτω απ’ την πόρτα σου, Να μπει κρυφά στο μικρό δωμάτιο, Να σιγοψιθυρίσει μες στ’ αυτί σου Γλυκά, ανομολόγητα «σ’ αγαπώ» Κι έπειτα απ’ τις χαραμάδες να ξεφύγει πάλι μόνο. Αυτά τα βράδια με τα […]
Το τσίρκο
Ακροβάτες αιωρούνται μετέωροι στο κενό του νου μου, δίχως σχοινιά, δίχως δίχτυα ασφαλείας. Σε κόλπα ριψοκίνδυνα και νούμερα εντυπωσιακά, που τα παρακολουθείς με δέος και κομμένη την ανάσα. Σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο που κουβαλώ πάντα μαζί μου, μέσα μου και διασκεδάζει γηγενείς και οδοιπόρους. Θηριοδαμαστές πολεμούν να ορίσουν και να δαμάσουν τα ασίγαστα πάθη. Να […]
Μικρέ μου πρίγκιπα…
Πόσο μου μοιάζεις, μικρέ μου μελαγχολικέ πρίγκιπα… Όταν χαμογελάς, για να μη δει κανείς πόσο λυπάσαι, την καρδιά σου να δακρύζει, να σκίζεται. Όταν γελάς δυνατά, για να κρύψεις τον πόνο σου, που ματώνει τα σπλάχνα σου, που αχρηστεύει το νου. Όταν η φλυαρία σου καμουφλάρει την αμηχανία σου, το φόβο για το άγνωστο, το […]
Αντίο…
Κόκκινο μελάνι στο χαρτί, αίμα που σταλάζει, δάκρυα, πόνος, λησμονιά. Γράμματα, καυτές αναμνήσεις ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί, χαραγμένα ως το θάνατο πέρα από τη λήθη. Κοφτερή λάμα, στιγμή που τη ζεις ξανά και ξανά ως το τέλος. Ζωή σαν παραμύθι, σαν νουβέλα. Έρως, πόλεμος, ταξίδι, συνάντηση με το Θεριστή, μελαγχολία, λήθαργος. Δαίμονες κι άγγελοι χορεύουν […]