Λίγες σταγόνες απ' τη σκέψη μας…
Ξεκίνησα να γράφω χωρίς συγκεκριμένο στόχο αυτό το κείμενο. Έχει προηγηθεί ένα κείμενο – έρευνα πάνω σε μία διασταύρωση της φιλοσοφίας και του σχεδιασμού που ακόμη δεν ολοκληρώθηκε. Είναι προφανές πως με τον σχεδιασμό των χρονοδιαγραμμάτων στο γραπτό λόγο είμαι κάπως αδύναμος, αλλά ας είναι αναγνώστη/αναγνώστρια μου, θα δώσω λίγο χώρο στην αναβλητικότητα και το […]
Προσωπικά, δεν βάζω σχεδόν ποτέ στόχους όταν ξεκινάει ο καινούργιος χρόνος. Είναι μια διαδικασία που κάνω στα γενέθλια μου. Για μένα τότε ολοκληρώνεται ένας χρόνος στην ζωή μου και ξεκινάει ο επόμενος. Πολύς κόσμος όμως, το κάνει στην αλλαγή του χρόνου αυτό. Κι επειδή σαν άνθρωπος, με ενδιαφέρει συνέχεια να βάζω καινούργιους στόχους, να εξελίσσομαι […]
Κι έρχεται η στιγμή που δεν με νοιάζει πλέον αν μιλάμε όλη μέρα στο τηλέφωνο. Αν δεν με παίρνεις αγκαλιά κάθε φορά που με συναντάς. Αν έχεις κάποια άλλη φόντο στο κινητό σου και πρώτη επαφή στα “Αγαπημένα” σου. Διάολε, δε με νοιάζει καν με ποια κοιμάσαι το βράδυ. Το να βγαίνουμε συχνά και να […]
Οι άντρες όπως πολύ καλά ξέρουμε είναι μεγάλα μωρά, όπως και επίσης και τα γαϊδούρια όσο μεγαλύτερα τόσο πιο χαζά. Ξεκινάμε το countdown της σημαντικότερης σχέσης σου, με συγκεκριμένη σειρά. Προσοχή! Επαναλαμβάνω… “με τη συγκεκριμένη σειρά”. Αυτής της σχέσης που θέλεις πάσα θυσία να κρατήσεις ζωντανή. Για πάντα… Αυτής της σχέσης που θα χάσεις τον […]
Περνάει ο χρόνος, καρδιά μου. Ακούς το ρολόι να χτυπά ρυθμικά, ο ήχος του τις νύχτες σε ξαγρυπνά. Πόσο ενοχλητικός… Και κάθε δευτερόλεπτο που μετρά, είναι άλλο ένα δευτερόλεπτο μακριά σου. Κι ο χρόνος δε μετρά για μας όπως για τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έχει έναν τρόπο παράδοξο. Μοιάζουν αιώνες οι στιγμές. Κι εκείνες που περάσαμε […]
ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ Πεταμένα πράγματα δεξιά κι αριστερά, ατάκτως ειρημένα, που ποτέ δεν ξέρεις ποιανού είναι και ποιος τα άφησε εκεί. Βρακιά κρεμασμένα απ’ το πολύφωτο, που δεν ξεκρεμιούνται ποτέ, γιατί κανένας δεν τα φτάνει. Άπλυτα πιάτα, μπάλες με σκόνη στις γωνίες και ξεχασμένα φαγητά στο ψυγείο. Άσε που πρέπει να δίνεις και κάτι απ’ το υστέρημα […]
Υπάρχουν τρεις γνωστές χρονικές καταστάσεις, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Για να χτίσεις μία καλή ψυχολογία, καλό θα είναι να έχεις ένα παρελθόν που σε δίδαξε, ένα παρόν χωρίς αδράνεια και ένα μέλλον με σχέδια, που θα σε πληρούν επαρκώς, αγγίζοντας παράλληλα τους στόχους σου. Τι γίνεται όμως όταν τα πράγματα μπερδεύονται; Οι […]
Η εμπιστοσύνη ήταν κάποτε μια λέξη που είχε σημασία για μας. Παλιότερα, είχε σημασία για όλους. Έδινες το λόγο σου για κάτι, έσφιγγες τα χέρια σου με κάποιου άλλου κι ήταν κανόνας άγραφος. Αλλάζουν οι καιροί… Κάτι μέρες που μοιάζουν βγαλμένες από την Κόλαση του Δάντη, έχοντας προσπεράσει το καθαρτήριο και την ευκαιρία να μετανιώσεις, […]
Στην Ελλάδα είχαμε ανέκαθεν καλή σχέση με τις τσέπες μας. Βάζαμε συχνά το χέρι “στην τσέπη”( μέχρι πρότινος), για να κεράσουμε την παρέα και να περάσουμε καλά, είχαμε πάντα στο τσεπάκι μια λύση για όλα, κάποιοι είχαν και έχουν ειδικότητα να ”τσεπώνουν” και εξ αυτού και την άνεση να έχουν ”γεμάτη” φουσκωμένη ή τρύπια τσέπη […]
Τώρα δηλαδή, εμείς είμαστε ξένοι; Δε σε γνωρίζω, δε με γνωρίζεις; Στη ζωή μου δεν υπήρξες ποτέ, τα μαλλιά μου δεν τα έχεις χαϊδέψει όπως χύνονταν κατάξανθα κύματα πάνω στα γόνατά σου, τα μάτια μου δεν τα έχεις κοιτάξει με θαυμασμό, δεν ερωτεύτηκες ποτέ τις ρυτίδες στο πλάι των ματιών μου, εκείνες που έλεγες, αποδείκνυαν […]
Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Για αυτό εσύ κι εγώ το ζήσαμε μέσα στη νύχτα. Μόνο που εμένα μου αρέσει το φως, το σκοτάδι με κουράζει. Να το μαρτυρήσω, ή να μην το μαρτυρήσω; Να της το πω κι εκείνης να το ξέρει ή να μην της το πω; Να της πω πως έχω περάσει […]
Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται κάτι πριν το πουν. Κάποιοι που πετούν τις λέξεις, που σχηματίζουν θανατηφόρες προτάσεις χωρίς φίλτρα. Άνθρωποι έντονοι, παθιασμένοι με τη ζωή, με την οπτική τους, με την άποψή τους. Είναι αυτοί που δεν θα πάψουν να υποστηρίζουν την πλευρά τους ο κόσμος να χαλάσει. Αυτοί που λες ότι το […]